ตอนที่ 14 ส่อง
1332 คำ
เช้าวันต่อมา
@ม้าหินประจำกลุ่ม คณะนิเทศฯ
“แกทำอะไรของแกวะยัยอาริส ฉันเห็นแกดูมือถือมาตั้งนานแล้ว” ลูน่าถามขึ้นเมื่อเห็นเพื่อนรักเล่นมือถืออยู่นานนับชั่วโมง โดยไม่สนใจสิ่งแวดล้อมรอบข้างเอาซะเลย
“ฉันกำลังเข้าเพจมหาลัย”
“แกส่องอะไรวะ?”
“ก็ฉันกำลังสืบเรื่องพี่หน้าหล่อของฉันอยู่นะสิ”
“เขาหยิ่ง และดูน่ากลัวจะตายแกยังสนใจเขาอีกเหรอ?”
“หยิ่งๆ แบบนี้ล่ะ ฉันชอบ”
“...”
“เติ้ลไปไหนนะทำไมยังมาไม่ถึงอีก” โรสเปลี่ยนจุดโฟกัสไปถามหาเพื่อนอีกคนนึงแทน
“เจอแล้วๆ” เสียงอาริสเปล่งออกมาด้วยความดีใจ
“มาร์ติน ลูเธอร์ วิศวะปี 4 ติดอันดับหนุ่มฮอตด้วยแก”
“อย่าไปยุ่งเลย ฉันว่าเขาคงมีแฟนแล้ว”
“มีแฟนแล้วก็ไม่เป็นไร ฉันขอเป็นแค่ FC ของเขาก็พอ”
“เป็นเอามากนะยัยอาริส” ลูน่าว่าให้กับเพื่อนจอมดื้อของเธอ
“แล้วนี่แกจะไปไหน?” ลูน่าถามเพราะเห็นว่าเพื่อนรักกำลังลุกออกไปจากกลุ่ม
“เดี๋ยวฉันมา”
“อีก 10 นาทีจะได้เวลาขึ้นเรียนแล้วนะแก”
“แป๊บเดียว! ไม่ถึง 5 นาทีหรอกน่า!”
“อาริส/อาริส” เพื่อนทั้งสองพยายามส่งเสียงเรียกแต่เธอก็ไม่เคยคิดจะฟังเอาแต่ตั้งหน้าตั้งตาวิ่งทำเวลา
เธอรีบวิ่ง และตรงไปที่ตึกคณะวิศวะที่อยู่ไม่ไกลกันมากนัก แค่ 5 นาที ก็ยังดี เธอมาขอเห็นหน้าเขาก่อนที่จะเข้าเรียนสักหน่อย
อาริสยืนแอบส่องอยู่หลังต้นไม้ใหญ่ ที่อยู่ไม่ไกลจากโต๊ะม้าหินใต้ตึกวิศวะ ลมเย็นๆ พัดโชยมาเบาๆ แต่หัวใจเธอกลับเต้นแรงราวกับยืนอยู่กลางแดดเปรี้ยง
เธอกัดเม้มริมฝีปากบางไว้แน่น พลางชะเง้อมองออกไปตรงนั้น…และเธอก็มองเห็นเขาเต็มตา เพราะความหล่อออร่าโดดเด่นมาแต่ไกล
“เจอแล้วๆ” เธอมองไปยังกลุ่มที่กำลังเล่นกีต้าร์ และเขาก็นั่งอยู่ตรงนั้นจริงๆ
“คนอะไรหล่อเป็นบ้า หล่อจนฉันจะคลั่ง”
เขาอยู่ตรงนั้นจริงๆ ในเสื้อช็อปสีแดงเข้ม เผยให้เห็นเส้นเลือดนูนๆ กับข้อมือหนาๆ พร้อมรอยสักเต็มแขนทรงเท่ห์ ที่ทำให้เธอหน้าร้อนวาบ หัวใจเต้นแรงเหมือนมันกำลังจะระเบิดออกมานอกเบ้า
เขากำลังก้มหน้าเล่นกีต้าร์อย่างเท่ห์ แต่ไม่ว่าจะมองมุมไหน…ก็หล่อจนน่าขนลุก
“คนอะไร...หล่อแบบมองไม่เบื่อเลย…” เธอบ่นในใจ พร้อมหยิบมือถือขึ้นมาซูมและแอบถ่ายรูปใบหน้าหล่อของเขาเก็บไว้ในมือถือก่อนที่จะหันหลังกลับเร็วอย่างไม่ทันระวัง
โอ๊ย!!! เธอชนเข้ากับแผลงอกหนาของใครบางคน
“น้องครับมายืนทำอะไรตรงนี้เนี่ย” เสียงผู้ชายคนนึงร้องขึ้น เมื่อเธอกำลังจะหันหลังวิ่งกลับไปที่คณะของเธอ และชนเขาเข้าอย่างจัง
เสียงร้องของเขาทำให้กลุ่มเด็กวิศวะหันมามองกันทั้งกลุ่ม
“เป็นอะไรวะ ไอ้โจอี้” อีธานตะโกนถาม และจังหวะนั้นมาร์ตินเงยหน้าละจากกีต้าร์ขึ้นมา มันทำให้เขามองเห็นเธอยืนอยู่กับโจอี้เพื่อนของเขาอย่างแนบชิด
“น้องคนสวยมาส่องใครในคณะของพี่หรือเปล่าครับ?” โจอี้พยายามถามเสียงดังให้เพื่อนๆ ได้ยิน
เธอก้มต่ำและบ่นพึมพำในใจ ด้วยใบหน้าร้อนฉ่าจนเหมือนจะลุกเป็นไฟ
ตึก...ตัก! หัวใจของเธอสั่นไหว เมื่อโดนยิงคำถามที่ตรงประเด็น
เธอชะงัก หายใจไม่ทัน เหมือนจะวูบไปในวินาทีนั้น
“บ้าเอ๊ย รู้ทันอีกกกก!”
“ว่าไงนะครับ?” โจอี้ช้อนหน้ามองใบหน้าสวย
“เปล่าๆ นะคะ ขอตัวค่ะ” เธอรีบมุดหน้าหนี เพราะโดนอีกคนจับได้ และยังเป็นจุดสนใจให้คนทั้งคณะวิศวะหันมามองกันเป็นตาเดียว
“สนใจใครก็บอกพี่ได้นะครับ” โจอี้ตะโกนตามหลังอย่างล้อเลียน
“แย่แล้วๆ เมื่อกี้เขาต้องเห็นฉันแล้วแน่ๆ เลย” อาริสบ่นพึมพำในขณะที่วิ่งหนีออกมา
“แฮ่กๆๆ”
“เป็นอะไรยัยอาริส วิ่งหน้าตาตื่นมาเชียว” โรสถามขึ้น เพราะเห็นเพื่อนสับเท้าวิ่งมาแต่ไกล และมาหยุดหอบเหนื่อยต่อหน้าพวกเธอ
“ใครทำอะไรมาหรือเปล่าอาริส” เติ้ลถามขึ้นมาอีกครั้งด้วยความเป็นห่วง
“เปล่าๆ เรารีบขึ้นเรียนกันเถอะ” อาริสมองไปด้านหลัง กลัวว่าจะมีใครตามเธอมาอย่างหวาดระแวง
ทั้ง 4 คน รีบเดินขึ้นตึกเรียน แต่โรสก็พยายามเดินตีคู่และ กระซิบถามเพื่อนตัวดี
“เมื่อกี้แก...แอบไปตึกวิศวะมาใช่ไหม? ฉันเห็นแกวิ่งไปทางนั้น?” โรสพูดอย่างรู้ทัน เธอไม่ตอบได้แต่ยิ้มเขิน
....
“เมื่อกี้มันยัยถั่วงอกของมึงไม่ใช่เหรอวะ ไอ้ติน” อีธานกระซิบถาม
“ของกูซะที่ไหน?” เขาเลิกคิ้วหนาตอบปัดเพื่อนไป
“น้องเขามาแอบมองใครก็ไม่รู้กูเห็นยืนมองมาทางนี้ตั้งนานแล้ว หรือว่าเธอจะชอบ....” โจอี้เว้นวรรคให้คนที่นั่งดีดกีต้าร์อยู่ได้คิด
“ยิ่งมองใกล้ๆ ยิ่งสวยมากเลยนะเว้ย!!...ไม่รู้ล่ะว่ามาส่องใคร แต่ถ้ากูเจออีกกูจะจับเข้ามาในสต็อกของกูไว้อีกคนให้ได้” โจอี้พูดพร้อมทำหน้าเพ้อฝัน
“โห...ไอ้โจ น้องเขาง่ายขนาดนั้นเลยเหรอวะ?” อีธานเอ่ยแซว
“ถ้ามึงไม่อยากเจอผัวเธอกระทืบก็เชิญ”
“ใครวะไอ้ติน?”
“ก็ไอ้บรู๊ค...ที่เคยยกพวกมากระทืบรุ่นน้องเราเมื่อ 3 เดือน ก่อนไงไอ้ฟาย”
“ไอ้เหี้ยบรู๊คนั่นอีกแล้วเหรอวะ...เด็กมันเกลื่อนเมืองเลยว่างั้น?”
“เออ!!!”
“กูไม่กลัวแม่งหรอก น้องคนสวย ทั้งขาว เนื้อแน่น หุ่นเอ็กซ์ น่ากินซะขนาดนั้น อยากรักก็ต้องเสี่ยงกันหน่อยล่ะวะ”
“หึ! สวย?” มาร์ตินเลิกคิ้วถาม พลางนึกถึงตอนที่เขาเตะบอลไปโดนหัวยัยนั่น จนเธอร้องเสียงหลง พอนึกถึงวันนั้นมันทำให้รอยยิ้มของเขากระตุกขึ้นมาที่มุมปาก
มาร์ตินเลิกสนใจ และหันมาดีดกีต้าร์ต่อ แต่ภาพของหญิงสาวใบหน้าสวยก็ยังเด่นชัดอยู่ในม่านตาของเขาอยู่เต็มๆ
ยัยเด็กนี่ทำไมต้องมาหลอกมาหลอนเขาด้วยวะ เมื่อคืนก็ทำเขาถึงขั้นหมดอารมณ์ทางเพศ ทั้งๆ ที่เขากำลังจะขย้ำเหยื่ออยู่แล้วเชียว
....
“เสาร์อาทิตย์นี้พวกแกไปไหนกัน” อาริสหันมาถามหลังจากอาจารย์สอนจบ
“ตีกอล์ฟ กันหน่อยเป็นไง?” ลูน่าเสนอขึ้น เพราะพ่อของเธอทำธุระกิจเกี่ยวกับสนามกอล์ฟ เลยอยากพาเพื่อนไปในสถานที่ที่คุ้นเคย
“ไม่เอาอ่ะ...มันเป็นกีฬาของผู้ใหญ่เกินไป” อาริสรีบแย้ง
“แล้วเธออยากไปไหนล่ะ?”
“เติ้ลนายอย่าถามยัยอาริสแบบนั้นเลยนะ ยัยนี่ยิ่งไม่เหมือนใครอยู่ด้วย” เติ้ลมองหน้าสามสาวด้วยความสงสัย
“ฉันว่า...ไปเล่นอะไรที่มันแอดเวนเจอร์หน่อยเป็นไง?”
“ฉันว่าแล้วไงอย่าปล่อยช่องว่างให้เธอเป็นคนคิด” ลูน่าพูดพร้อมกับหลับตาปี๋ และหรี่ตาอีกข้างขึ้นมามองว่าเธอจะพูดอะไรต่อ
“ฉันรู้แล้วฉันจะพาพวกเธอไปที่ไหน?”
“ที่ไหน?” ทั้งสามคนประสานเสียงกันถาม
“พรุ่งนี้เจอกัน 9 โมงเช้า เดี๋ยวฉันเอารถไปรับ”
“ไปรถเราก็ได้นะนั่งสบายกว่า เราขับให้เอง” เติ้ลรีบเสนอ
“เอางั้นก็ได้” อาริสยิ้มหวานอย่างมีเลศนัย และนึกถึงความสนุกที่จะพาเพื่อนไปในวันพรุ่งนี้
- ผู้เขียน
