[ต่อจากตอนที่แล้ว]
บารอนและนัยน์นภาต่างเดินเที่ยวตรงข้างล่างอย่างสนุกสนานจนพอใจแล้ว จึงจะขึ้นดอยกัน หญิงสาวดูตื่นเต้นและชอบการขึ้นป่าขึ้นมาก ดูเธอจะเข้มแข็งและสู้คนกว่าเดิม แต่เข้มแข็งแบบนี้แหละ เขาชอบ
"มาเร็วๆหน่อยสิเจ้านาย เดินชักช้าอยู่นั่นแหล่ะ มันจะถึงยอดดอยไหมวันนี้เนี่ย"
"บ่นอยู่นั่นแหล่ะ แฮ่กๆ เหนื่อย"
นัยน์นภาดูมีแรงมากกว่าคนแก่ ทั้งที่สังขารของเขาก็เริ่มจะมีอายุมากขึ้นเท่าตัว แต่เขาก็ฝึกฝนร่างกายให้แข็งแรงอยู่เสมอ เพียงแค่นี้สบายมาก
"แก่แล้วล่ะสิ ไม่เจียมสังขารตัวเองบ้างเลย"
เราสองคนบ่นไปต่างก็เดินไปขึ้นเรื่อยๆแล้วก็มีลูกหาบสองคนหาบของเครื่องใช้ พวกเต้นท์อะไรพวกนั้นเดินตามหลังไป
เพราะทริปนี้เขาอยากสวีทกับเธอแค่สองคน!
"หึ! เขาว่ายิ่งแก่ยิ่งมัน เธออยากลองดูไหมล่ะ"
"ไอ้คนทุเรศ! ไม่คุยกับคุณแล้ว อารมณ์เสีย"
เธอเบ้ปากใส่เจ้านายบ้าอำนาจก่อนจะตั้งหน้าตั้งตาขึ้นไปสู่จุดสูงสุ
