"เหรอคะ? นัยน์กินน้ำธรรมดามาตั้งนาน อยากชิมดูน้ำของคุณเซบาสว่าจะอร่อยหรือเปล่า คุณอยากลองดูไหมล่ะคะ!"
"เผอิญว่าฉันไม่ใช่คนที่ชอบจับปลาสองมือ คุณควรกลับขึ้นห้องได้ มันดึกมากแล้ว"
เซบาสเตียนผลักเพื่อนของเมียออกไปให้ห่างตัว ทำแบบนี้ไม่ได้เกิดอารมณ์ขึ้นมาหรอก มันทำให้น่าสมเพชมากกว่า
"เล่นตัวไปเถอะ ผู้ชายอย่างคุณ ฉันไม่แย่งของของเพื่อนหรอก แต่ฉันอยากบอกกับคุณว่ายัยนิดไม่ได้รักคุณแม้แต่นิดเดียว ต่อให้คุณทำดีกับยัยนิดยังไง เธอก็ไม่มีทางเห็นค่าของคุณหรอกค่ะ ฉันเตือนคุณได้เท่านี้แหล่ะค่ะ"
นัยน์นภาแสยะยิ้มอย่างมีชัยเหนือกว่าพลางเดินเชิดออกไปจากห้องครัว ปล่อยให้ชายหนุ่มครุ่นคิดกับคำพูดของเธอ ทุกประโยคมันตรงกับความจริงทุกอย่าง แต่มันก็เปลี่ยนแปลงได้!
"ตอนนี้หนูนิดยังไม่รักฉัน แต่อนาคต ฉันอาจทำให้หนูนิดหลงรักฉันอย่างหัวปักหัวปำเหมือนกับฉันก็ได้!"
เซบาสเตียนพลางคิดแผนการที่จะทำให้เมียหันมาเห็นคุ
