"อย่าไปกับเขาได้ไหมเชอร์ พี่ขอร้อง"
เรย์อาร์เอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงสั่นเทา นัยน์ตาสีเฮเซลนัทสั่นระริกไม่ยอมละสายตาไปจากเธอ ซึ่งท่าทางของเชอรีนดูตกใจมาก เขาเองก็ไม่เคยคิดว่าจะต้องมาทำแบบนี้เพื่อขอโอกาสจากผู้หญิงที่เขาเคยเกลียดชังเหมือนกัน
"พี่นั่นแหละอย่าทำแบบนี้ได้ไหม" เชอรีนพ่นลมหายใจออกมาหนักๆ อ่อนอกอ่อนใจกับการกระทำของเรย์อาร์ที่ต้องมาทำอะไรน่าสมเพชแบบนี้ต่อหน้าเธอ "เลิกทำตัวน่าสมเพชสักทีเถอะ เชอร์รำคาญ!"
"ถ้าไม่อยากให้พี่ทำแบบนี้เชอร์ก็ให้โอกาสพี่สิครับ ให้พี่ได้พิสูจน์ตัวเองว่าพี่เปลี่ยนไปแล้วจริงๆ"
"เพื่ออะไรคะ" เธอเค้นเสียงออกมาอย่างเย้ยหยัน "ในเมื่อเชอร์ยกโทษให้พี่แล้ว ก็ทางใครทางมันสิคะ จะมามัวทำแบบนี้ให้เสียเวลาทำไม"
"ก็ถ้าพี่สามารถเปลี่ยนใจตัวเองได้ หักห้ามใจไม่ให้รักเชอร์ได้ ก็คงไม่มาทำตัวน่าสมเพชให้เชอร์ผลักไสไล่ส่งให้เสียศักดิ์ศรีอยู่แบบนี้หรอก"
"รู้สึกเสียศักดิ์ศรีมากใช่ไห
