เรย์อาร์กลับออกมาจากห้องน้ำก็พบว่าคนตัวเล็กหลับไปแล้ว เขาเดินเข้าไปจับแขนที่ยกขึ้นก่ายหน้าผากลงและดึงผ้าห่มขึ้นคลุมให้เธอ ก่อนจะเดินมานั่งลงบนโซฟาที่อยู่ห่างจากเตียงของเธอประมาณสองเมตร เมื่อยังไม่รู้สึกง่วงจึงเลือกที่จะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาไล่อ่านข้อมูลของเชอรีนที่น่านนทีส่งมาให้ หลังจากตรวจพบบางอย่างเกี่ยวกับเธอ
'ฉันทำCTสแกนอย่างละเอียดแล้วอาการของเธอไม่มีอะไรน่าเป็นห่วง แต่เด็กนี่ไม่มีม้าม'
'ฮะ ไม่มีม้าม!'
'อืม แต่ไม่รู้ว่าไม่มีตั้งแต่เกิดหรือถูกตัดออกไป'
'ไม่มีม้ามแล้วยังไง เธอจะตายเร็วใช่ไหม'
'คงงั้นมั้ง ยิ่งถ้ามีโรคแทรกซ้อนบางอย่างเข้ามาก็ตายเร็วกว่าคนปกติ'
'งั้นพี่เช็กได้ไหมว่าเธอมีประวัติป่วย หรือรักษาที่ไหนไหม'
'ได้ แต่กูไม่ทำ และทางที่ดีนะมึงรีบปล่อยตัวเธอให้กลับไปใช้ชีวิตของเธอเถอะ อย่าเอามาขังไว้กับมึงแบบนี้เลย ไม่งั้นถ้าเกิดอะไรขึ้นมากกว่านี้คนที่ซวยคือมึงนะเรย์'
นิ้วกระด้
