บทที่ 14 เปลี่ยนไปอีกครั้ง

1532 คำ

เสียงไวโอลินคลอเคล้าไปกับเสียงเปียโนบรรเลงไปอย่างโรแมนติก ขายาวก้าวเดินตามจังหวะท่วงทำนองเพลง มือถือช่อดอกกุหลาบสีชมพูช่อใหญ่เดินเข้ามาหาหญิงสาวที่นั่งส่งยิ้มมาให้กลับเขาด้วยนัยน์ตาที่คลอไปด้วยน้ำตาสีใสที่หล่อนพยายามสกัดกั้นไม่ให้ไหลออกมาด้วยความปีติ “สุขสันต์วันครบรอบของเราสองคนนะครับตา ผมรักคุณมากและจะรักตลอดไป” ร่างสูงเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยนและเป็นน้ำเสียงที่ดูก็รู้ว่าเขานั้นพูดจริง เพราะนัยน์ตาเขามีแค่ภาพหญิงสาวตรงหน้าในดวงตาเท่านั้น “ตาก็รักคุณแค่คนเดียวค่ะกวิน” ชายหนุ่มยิ้มบางและมีน้ำตาไหลออกด้วยความสุข “กวินคุณร้องไห้ทำไมคะ” “ผมรักคุณครับตา อยู่กับผมแบบนี้ด้วยกันทุกเทศกาลเลยได้ไหม” “แน่นอนสิคะ เราสองคนจะอยู่ด้วยกันทุกเทศกาลจนกว่ากวินจะเบื่อตาเลยค่ะ” ชายหนุ่มยิ้มและเชยใบหน้าสวยเข้ามาจูบที่ริมฝีปากอวบอิ่ม เขามอบจูบที่นุ่มนวลคละเคล้าผสมที่เต็มไปด้วยความรักเขาสื่อมันทุกความรู้ส

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม