ในค่ำคืนที่เต็มไปด้วยรอยยิ้มชื่นมื่น ของแขกเหรื่อที่มาร่วมงานมงคลสมรสของกรณ์และแฟนสาว เสียงชมดังขึ้นให้ได้ยินไม่ขาดสาย ถึงความเหมาะสมของคู่บ่าวสาวในค่ำคืนนี้ รวมไปถึงสถานที่จัดงานที่เนรมิตห้องจัดเลี้ยงให้เป็นเหมือนดั่งอยู่ในสวนดอกไม้ พาลให้คนจัดงานรู้สึกอิ่มเอมหัวใจด้วยความดีใจ ที่ผลงานของตัวเองนั้นออกมาสมบูรณ์แบบทุกอย่าง
บุณณดายืนมองคู่บ่าวสาวที่กำลังยืนจุมพิตโชว์ความหวานอยู่บนเวทีด้วยรอยยิ้ม พลางจินตนาการไปถึงงานของตัวเองที่ไม่รู้เมื่อไหร่จะเกิดขึ้นบ้าง หรืออาจจะไม่เกิดขึ้นเลยก็เป็นได้ คิดแล้วรอยยิ้มก่อนหน้าก็เจือนหายไป
“ทำไมทำหน้าแบบนั้นล่ะ” บาสเตียนที่ยืนสังเกตคนข้างกายเอ่ยถามขึ้น
“แค่คิดเล่นๆ ว่าจะมีโอกาสได้ขึ้นไปยืนอยู่บนนั้นไหม แต่คงไม่มี”
“มีสิครับ กานต์มันคงอยากพาคุณขึ้นไปอยู่บนนั้นและใส่ชุดสวย”
“ต้องเพิ่งรู้นะคะเนี่ย ว่าคุณบาสเตียนก็เป็นพ่อสื่อพ่อชักได้ด้วย”
“พูดตามความรู้ส
