47
หลังจากทานข้าวเสร็จ ขนมหวานก็นั่งรอในห้องเงียบๆ มองคาเดนที่วุ่นกับงาน ไม่ได้หยุดพักแม้ว่าทุกคนจะเลิกงานกลับกันไปหมดแล้ว แต่ร่างโตก็ยังทำงานล่วงเวลาต่อ ร่างบางที่นั่งรอเริ่มตาปรือ ร่างกายไร้เรี่ยวแรง แต่ก่อนจะหลับไปในที่สุด ร่างโตก็ลุกจากเก้าอี้เดินมาหา
"กินแล้วก็นอน" เขามองร่างบางที่จะหลับเต็มแก่
"...ก็รอเฉยๆ นี่ ไม่มีอะไรทำ" ร่างบางนิ่งไปครู่หนึ่ง สมองประมวลผลได้ถึงตอบร่างโต พร้อมทั้งขยับตัวลุกขึ้นนั่งตัวตรง
"ไปกินข้าว"
"กินข้าว^^" ร่างบางรีบดีดตัวขึ้นทันที ร่างกายที่หมดเรี่ยวแรงเมื่อครู่มีกำลังขึ้นมาทันทีที่ได้ยินคำว่า 'กินข้าว'
"ยัยเด็กตะกละ" คาเดนส่ายหัวเล็กน้อย แล้วเดินนำออกจากห้องทำงาน มุมปากนั้นลอบยกยิ้ม
"ท่านประธาน" เลขาหน้าห้องที่เห็นคาเดนเดินออกมาก็ลุกขึ้นยืน
"ขอบคุณที่เหนื่อยนะครับ กลับบ้านพักผ่อนได้แล้วครับ" เขาบอกเลขาอย่างสุขุม พลางยืนรอร่างบางที่เดินตามหลังมา
"วัน
