Chapter 8
แกล้งเมา
PART ROME
รุ่งเช้า
เช้านี้คงเป็นการตื่นนอนที่ผมมีความสุขที่สุด ที่ตื่นขึ้นมาแล้วได้เจอหน้าคนที่ผมรัก ผมมองใบหน้าสะสวยอยู่แบบนั้น ผมอยากหยุดเวลาไว้แค่ตรงนี้ เพราะถ้านิลินเธอตื่นขึ้นมา เธอก็คงจะเอาแต่ผลักไสให้ผมไปไกลๆ เธออย่างแน่นอน และถ้าเมื่อคืนผมไม่ตีมึนจะนอนค้างที่ห้องของเธอ ผมคงไม่ได้นอนกกกอดร่างบางทั้งคืนอยู่แบบนี้หรอกครับ และถ้าผมย้อนเวลากลับไปได้ ผมจะไม่มีวันทิ้งเธอไปและทำให้เธอเสียใจเหมือนที่ผ่านมาอย่างเด็ดขาด
“อื้อ…” ร่างบางบิดตัวไปมา ก่อนที่เธอจะซุกใบหน้าเรียวสวยเข้าไปที่อกแกร่งของผม จากนั้นเธอก็ยกแขนเรียวขาวกอดกระชับไปเอวของผมไว้แน่น
"ยัยขี้้เซา… ฟอด!ฟอด!" ผมก้มหอมแก้มเนียนใสของคนขี้เซาหนักๆ และเอามือลูบไล้ไปที่ใบหน้าเนียนใสของเธอเบาๆ
จากนั้นไม่นานนิลินก็ค่อยๆ ลืมตาขึ้นช้าๆ และเมื่อนิลินเห็นหน้าของชายหนุ่ม เธอก็เบิกตากว้างตกใจก่อนที่เธอจะรีบผละกอดออกจา
