” อื้อ เจ็บ ปล่อยนะ “
เสียงหวานร้องขึ้นมาหลังจากที่ปลายคางของเธอถูกมือหนาของเขาบีบเเรงมาก เธอพยายามที่จะสบัดหน้าให้หลุดจากมือหนาของเขา เเต่เหมือนยิ่งเธอสบัดหน้าหนี เขายิ่งบีบเเรงขึ้นกว่าเดิม จนเคนที่เห็นใบหน้าสวยเริ่มเเดงเขาก็เขาไปเรียกเจ้านายของตัวเอง
“ นายครับ ”
เคนเข้าไปเรียกมาเฟียหนุ่ม จนไดมอนด์ที่ได้ยินเสียงจากลูกน้องของตัวเองเขาก็เหมือนได้สติ เเละเขาก็ปล่อยมือออกจากปลายคางของเธอ
“ คุณไดมอนด์ผมขอนะครับ ปล่อยลูกสาวผมไปเถอะครับ เธอไม่รู้เรื่องอะไร หนี้ที่ผมเป็นคนก่อผมขอเวลาอีกนิดนะครับ ”
เมทัสที่เห็นลูกสาวของตัวเองต้องมาถูกเขาทำเเบบนี้ ใจคนเป็นพ่อเเละเเม่มันก็เหมือนจะเเตกสลาย เเล้วเรื่องหนี้สินนี้เขาเป็นคนก่อมันขึ้นมาเอง
“ หนี้เป็นร้อยล้านมึงจะเอาปัญญาที่ไหนมาใช้กู ”
เสียงทุ้มดุดันหันมามองหน้าชายวัยกลางคนเเล้วถามมันออกมา เพราะเขาเคยให้เวลามันไปเเล้ว เเต่มันเองกับทำไม่ได้อย่างที่พูดไว้ เขาเลยต้องมาจัดการด้วยตัวเอง
“ ร้อยล้าน ”
เมเปิ้ลที่ได้ยินเธอก็ประติดประต่อเรื่องขึ้นมาได้ทันที เเละหญิงสาวก็ยืนอึ้งเเล้วอึ้งอีก เพราะเธอไม่คิดว่าพ่อของตัวเองจะต้องมาเป็นหนี้ใคร และอีกอึ้งก็คือ จำนวนเงินที่พ่อของเธอเป็นหนี้ เสียงหวานเลยพูดถึงจำนวนเงินนี้ออกไป เเล้วไดมอนด์ก็หันมามองยังใบหน้าของเธอ เสียงเย็นเยือกจากปากเขาก็พูดขึ้นมา
“ ใช่ร้อยล้าน ”
เสียงเย็นเยือกพูดกับเธอ เเล้วสายตาเขาก็มองใบหน้าของเธออย่างนิ่งๆ แต่เเล้ว เมเปิ้ลเองที่ยังคงไม่เชื่อเธอเลยหันมาหาพ่อเเละเเม่ของเธอ
“ ไม่จริงใช่มั้ยค่ะ พ่อ เเม่ บ้านเราไม่เป็นหนี้อีตาบ้านี่ใช่มั้ยคะ ”
เธอหันไปถามพ่อเเละเเม่ของตัวเอง ด้วยความยังคงไม่เชื่อ เธอไม่เชื่อเรื่องบ้าๆเเบบนี้
“ จริงลูก พ่อเป็นหนี้คุณไดมอนด์เขาจริงๆ ”
เมทัสที่ปิดบังลูกสาวไม่ได้อีกต่อไปแล้ว เขาเลยต้องบอกความจริงกับเมเปิ้ลออกไป เพราะเมื่อปีก่อน ธุรกิจเขาเริ่มเข้าขั้นวิกฤติเลยทำให้เขาต้องไปกู้เงินของมาเฟียอย่างไดมอนด์
“ ผมขอเวลาอีกสักหน่อยนะครับคุณไดมอนด์ ให้โอกาสผมกับครอบครัวได้หาเงินมาใช้หนี้คุณอีกหน่อยนะครับ ”
ชายวัยกลางคนที่พูดยอมรับกับลูกสาวของตัวเองไปเเล้ว เมทัสก็หันมาพูดกับมาเฟียหนุ่มเพื่อขอโอกาสจากเขาต่อ ไดมอนด์ที่ไม่เคยให้โอกาสใคร เเต่เพราะความอวดดีของลูกสาวของเมทัส ทำให้ไดมอนด์อยากที่จะเอาชนะเเละปราบปรามเธอ เขาเลยคิดอะไรบ้างอย่างขึ้นมา แล้วเขาก็คิดเเล้วว่า เธอต้องยอม
“ โอกาสเหรอคนอย่างกูไม่เคยให้โอกาสใคร แต่วันนี้กูจะให้โอกาสมึง เเต่ลูกสาวของมึงต้องไปเป็นคนใช้ที่บ้านกู ”
มาเฟียหนุ่มยืนพูดความต้องการของตัวเองออกมา เเล้วเขาก็มองไปที่ใบหน้าสวยจองเมเปิ้ล เขารู้ดีว่าเธอเป็นนางเเบบ เเต่เพราะความต้องการเอาชนะความอวดดี ปากดีของเธอ เขาจึงต้องการให้เธอไปเป็นคนของเขา
“ ไม่มีทาง ”
เมเปิ้ลที่ได้ยินคำพูดของเขา เธอก็รีบพูดไปในทันที เเต่เเล้ว เธอที่หันไปเห็นคนของเขายืนอยู่ที่พ่อเเม่ของเธอ จากที่ตอนเเรกเธอจะไม่ยอมเขา เธอเลยรีบเปลี่ยนคำพูดทันที
“ ถ้าฉันไปเป็นคนใช้ที่บ้านของนาย นายต้องให้เวลาครอบครัวฉันหาเงินมาใช้หนี้นาย 6 เดือน ”
นางเเบบสาวพูดต่อรองกับเขาออกมา เพราะเธอจะช่วยพ่อเเละเเม่ใช้หนี้เอง เเล้วเพื่อความปลอดภัยของพ่อเเม่ของเธอ เธอเลยต้องยอมไปก่อน
“ หึ เธอคิดว่าเธอเป็นใครถึงได้มาต่อรองฉันขนาดนี้ ” เสียงเย็นเยือกพูดกับเธอ เเต่เธอก็พูดกับเขาออกมา
“ ลูกสาวลูกนี้ค่ะ ” เมเปิ้ลเปลี่ยนคำพูดในทันที จนมาเฟียอย่างเขายอมตกลงง่ายๆ
“ ได้ 6 เดือน ครอบครัวเธอต้องใช้หนี้ฉันทั้งหมด เเละเธอต้องไปเป็นคนใช้ที่บ้านฉัน ” มาเฟียหนุ่มจ้องหน้าเธอเเล้วพูดคำประกาศิษย์ออกมา
“ ค่ะ ฉันยอม ”
เธอยอมตกลงกับเขาออกมา เเล้วมาเฟียหนุ่มก็ดึงเเขนเรียวเล็กของเธอเดินไปพร้อมเขาเลย โดยที่เธอไม่ทันได้คุยอะไรกับพ่อเเม่ของเธอต่อเลย
“ ปล่อย ฉันขับรถตามคุณไปก็ได้ จะลากทำไม ”
เมเปิ้ลที่ถูกเขาดึงเเขนให้เดินออกมาจากภายในบ้านของเธอ พอทั้งคู่มาหยุดตรงรถตู้คันหรูที่เป็นของเขา ชายหนุ่มก็ปล่อยเเขนเธอทันที
“ ขึ้นไป รถเธอเดี๋ยวให้คนขับตามไป ”
มาเฟียหนุ่มออกคำสั่งกับหญิงสาวออกมา เเล้วเขาก็หันมาพยักหน้าให้กับลูกน้องของตัวเอง จากนั้นเขาก็หันมาหาเธอ เมเปิ้ลที่เห็นเเบบนี้เธอก็ขึ้นรถตู้ของเขาที่มีลูกน้องเขายืนเปิดประตูรออยู่ แล้วเธอก็ขึ้นมานั่งบนรถของเขา แล้วไดมอนด์เองก็ขึ้นตามเธอมา คิมเเละเคน ลูกน้องคนสนิทของไดมอนด์ก็รีบขึ้นมาประจำที่นั่ง และคิมก็หันมาหาผู้เป็นนายตัวเอง ไดมอนด์เลยพูดออกคำสั่งกับลูกน้องของตัวเอง
“ ไปบ้าน ” มาเฟียหนุ่มออกคำสั่งกับลูกน้องของตัวเองออกมา
“ ครับ ”
คิมรับคำผู้เป็นนายเเล้วเขาก็ทำหน้าที่ขับรถเพื่อพานายเเละ ลูกสาวของลูกหนี้มายังบ้านของเจ้านายตัวเอง คิมใช้เวลาขับรถประมานหนึ่งชั่วโมง เขาก็ขับรถเข้ามาผ่านประตูรั่วบานใหญ่ รถตู้มุ่งหน้าเข้ามาจอดที่หน้าบ้านหลังใหญ่ สายตากลมสวยของเมเปิ้ลที่นั่งมองมาตลอด พอรถตู้คันนี้เลี้ยวเข้ามาภายในบ้านหลังนี้ เธอก็รับรู้ได้ถึง ความน่ากลัวมากขึ้นไปอีก เเล้วเสียงหวานก็พูดออกมา
“ ยังกับบ้านมาเฟีย ที่เคยดูซีรี่ย์เลย ”
หญิงสาวพูดพรึมพรำออกมา เบาๆ เเต่มันก็ดังพอให้มาเฟียหนุ่มได้ยิน เขาเลยพูดขึ้นมาให้เธอได้กระจ่างเเละจะได้หายข้องใจ
“ ก็บ้านมาเฟีย ฉันคือมาเฟีย ”
เสียงทุ้มนิ่งพูดออกมาให้เธอได้ยิน หญิงสาวเลยหันมามองเขาทันที
“ เหรอคะ มาเฟีย ”
หญิงสาวเลยกันมาพูดกับเขา มาเฟียอะไรหน้าตายังอ่อนอยู่เลย เธอไม่กลัวหรอก
“ ลง ”
รถตู้คันหรูเข้ามาจอดยังหน้าบ้านเรียบร้อยเเล้ว มาเฟียหนุ่มก็หันไปออกคำสั่งกับผู้หญิงคนข้างๆทันที เเล้วเขาก็ก้าวลงจากรถไปทันที หลังจากที่ลูกน้องของเขาเปิดประตูให้เเล้ว แต่เธอก็ยังไม่ลงตามเขามา เขาเลยหันมาพูดสั่งเธอ เมเปิ้ลที่ได้ยิน เธอก็จำใจต้องก้าวลงจากรถของเขา เเล้วลงมายืนข้างๆเขา มาเฟียหนุ่มที่เห็นเธอลงมาเเล้ว เขาก็เดินเข้ามาภายในบ้านของตัวเอง โดยที่หญิงสาวก็เดินตามเขาเข้ามาติดๆ เมเปิ้ลได้เเต่เดินตามมาเฟียคนนี้เข้ามาโดยที่เธอไม่หันไปมองหน้าชายชุดดำที่ยืนอยู่เลย เพราะเเต่ละคนตัวยังกับยักษ์น่ากลัวจริงๆ
ไดมอนด์เดินมาจนถึงห้องทำงานของเขา เขาก็มานั่งยังโต๊ะทำงานของตัวเอง เเล้วเขาก็หันไปออกคำสั่งกับลูกน้องของตัวเองที่เดินตามเขากับเธอเข้ามาด้วย
“ มึงสองคนออกไปก่อน “
มาเฟียหนุ่มออกคำสั่งกับลูกน้องของตัวเองออกไป เเล้วคิมกับเคนก็ก้มหน้าให้ผู้เป็นนายเเล้วหันหลังเดินออกจากห้องทำงานของผู้เป็นนายไป ที่นี้ทั้งห้องก็เหลือเเค่เขาเเละเธอ ไดมอนด์เลยพูดกับหญิงสาว
” เดินมานี้ “
มาเฟียหนุ่มออกคำสั่งให้เธอเดินเข้ามายืนใกล้ๆเขา แต่เเล้วเมเปิ้ลที่ไม่อยากเดินเข้าใกล้เขา เธอก็พูดออกมา
” คุณจะให้ฉันทำอะไรพูดมาเลยค่ะ แต่ฉันมีขอบเขตในการทำงานนะคะ เพราะเวลาว่างที่ฉันทำงานบ้านเสร็จเเล้ว ฉันต้องไปทำงานของตัวเองต่อ ”
หญิงสาวพูดกับเขาออกมา เพราะเธอยอมมาทำงานที่บ้านของเขาตามคำบอกของเขาก็จริง เเต่เวลาว่างที่เธอทำงานบ้านของเขาเสร็จเเล้ว เธอก็จะไปทำงานของตัวเองต่อเพื่อที่จะได้เงินมาใช้หนี้เขาไวๆ