“กลับมาแล้วหรือมาลี”
เมื่อกลับมาถึงบ้าน เสียงเรียกดังลั่นของรื่น... ทำเอาคนที่เพิ่งลับลอบมีชู้มาหมาดๆ ถึงกับสะดุ้งเฮือก ท่างทางของมาลีเหมือนกับวัวสันหลังวะ บาดแผลของความผิดที่แอบนอกใจผัว คอยสะกิดให้ต้องระมัดระวังอยู่ตลอดเวลา
นี่แหละหนาที่เขาเรียกว่า ‘กรรม’ ความละอายที่ผุดวาบขึ้นมาในบางครั้ง ทำให้อดครุ่นคิดไม่ได้ ว่าสักวันรื่นจะรู้เรื่องนี้ เพราะชู้รักของหล่อนไม่ใช่ใครที่ไหน ก็คือ ‘พ่อ’ กับ ‘พี่เขย’ ของผัวตัวเอง มาลีรู้ว่าเสี่ยงเกินไป ชู้รักก็คนใกล้ตัวหล่อน... แต่จะทำอย่างไรได้เพราะมันเกิดขึ้นแล้ว
“จ้ะ... รื่นกลับมานานแล้วหรือจ๊ะ”
มาลีตกใจเล็กน้อย ยิ้มให้ผัวกลบเกลื่อนความพิรุธ เพราะว่าหล่อนกับกำนันเสือใช้เวลาร่วมรักกันพักใหญ่ๆ ที่มาลีตัดสินใจออกไปกับพ่อผัวก็เพราะรื่นบอกว่าจะออกไปกินเหล้ากับเพื่อนๆ ไม่คิดว่าจะกลับมาเร็วขนาดนี้
“เอ็งกับพ่อพากันไปไหนมารึ?”
รื่นย่นหน้าผาก สาย
