รื่นก้มลงเก็บไปป์ยาเส้นขึ้นมาให้บิดา กำนันเสือกระแอมแก้เขิน
“สวัสดีจ้ะพ่อกำนัน”
มาลียกมือไหว้ ตอนนั้นสายตาของกำนันเสือยังไม่ละจากทรวงอกอวบใหญ่ของแม่ลูกอ่อนที่ขยับขวบยาบสั่นไหวตอนมาลีค้อมกายกระพุ่มมือไหว้อ่อนหวาน
“ไหว้พระเถอะ”
กำนันเสือหายสงสัยแล้วว่าเพราะเหตุอันใดที่ทำให้ไอ้รื่นลูกชายของตนถึงกับแสดงอาการร้อนรนอยากได้แม่ลูกอ่อนคนนี้มาเป็นเมียนักหนา..........
เย็นวันเดียวกันนั้น
รื่นกลับมาถึงสุพรรณบุรีพร้อมด้วยมาลีและลูกชายของหล่อน มาลีทอดสายตามองดูเรือนไทยหลังใหญ่ด้วยความรู้สึกตื่นเต้นตกใจในความใหญ่โต ไม่คิดว่าครอบครัวของรื่นจะมีฐานะถึงเพียงนี้
“นี่กำนันเสือพ่อข้า”
รื่นแนะนำชายร่างสูงใหญ่ ผิวเข้มคล้ำ ด้วยกำนันเสือคนนี้ไม่ชอบใส่เสื้อ ภาพที่คนในบ้านเห็นหันจนชินตาก็คือกางเกงขาก๊วยและผ้าขาวม้าคาดพุง
มาลีตะลึงมองบิดาของรื่น เนื้อตัวท่อนบนเปลือยเปล่า อวดความกำยำล่ำสันไปด
