เจ๊กุหลาบเห็นว่าตอนค่ำยังไม่มีโปรแกรมไปเที่ยวไหน พรุ่งนี้สายๆ ตั้งใจว่าจะแวะไปเที่ยวชุมชนบ้านสิงห์ท่า ซึ่งเคยเป็นย่านการค้าสำคัญเมื่อในอดีต บ้านสิงห์ท่าเป็นที่รู้จักของผู้คนที่เคยมาเที่ยวจังหวัดยโสธร
“นายอำเภอนี่คนไหนจ๊ะ?”
เจ๊กุหลาบถามด้วยความสงสัย เพราะว่าเมื่อตอนอยู่ในงานบวชมีคนมาร่วมงานเยอะ มีทั้งที่รู้จักและไม่รู้จัก ทำให้ทักทายกันไม่ทั่วถึง
“โน่นไงนายอำเภอ”
ผู้ใหญ่แสงชี้ไปที่ชายร่างสูงใหญ่ ใบหน้าหล่อเหลา กำลังยืนสูบบุหรี่อยู่ใกล้ๆ รถกระบะขับเคลื่อนสี่ล้อสีดำคันใหญ่
“อ๋อ... คนนี้เอง”
เจ๊กุหลาบจำได้แล้ว นึกว่าใครที่ไหน ที่แท้ก็ผู้ชายร่างสูงใหญ่สะดุดตาคนนั้นที่ชอบแอบมองมาทางหล่อนแล้วส่งยิ้มพร้อมกับสายตาเจ้าชู้มาบ่อยๆ ท่าทางดูมีสง่าราศรีสมกับตำแหน่งนายอำเภอที่ผู้คนนับหน้าถือตา
“แล้วคนนั้นกำนันสุชาติใช่ไหม”
เจ๊ดาถามผู้ใหญ่แสง สายตาทอดมองไปยังร่างสูงใหญ่ค่อนไปทางท้วมของกำนันสุชาติที
