"อ๊ะ....ปล่อยธารลงเดี๋ยวนี้เลยนะ!" ร่างบางดิ้นขลุกขลักอยู่ในอ้อมแขนของผมหลังจากที่ผมช้อนตัวเธอขึ้นมานั่งบนตักกว้างแล้วใช้แขนทั้งสองข้างโอบรัดเอวบางของธารเอาไว้!!
"อยากให้คินปล่อย....ที่รักก็หยุดร้องไห้ก่อนสิครับ!!" ผมพูดออกไปด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน พร้อมกับยื่นมือขึ้นไปเช็ดคราบน้ำตาที่เปื้อนอยู่บนใบหน้าสวยของเธอ!!
"ฮึก....ไม่ต้องมาพูดคงพูดครับเลย.....เมื่อกี้ยังว่าให้ธาร ยังเสียงดังใส่ธารออยู่เลย!" ธารเธอพูดออกมาพร้อมกับพยายามดิ้นออกจากอ้อมแขนของผม!!
"คินก็ขอโทษแล้วไง....เมื่อกี้คินไม่ได้ตั้งใจยกโทษให้คินได้มั้ย....หืม!!"
"ฮึกๆ....ฮึกๆๆ!"แต่ธารเธอก็ยังเอาแต่ร้องไห้ออกมาอยู่แบบนั้น ผมก็เลย.....
"จะหยุดร้องไห้หรือจะให้คินปล่อยในดีหืม!!"
!!"ผมพูดออกไปด้วยน้ำเสียงที่จริงจังกว่าทุกครั้ง แถมยังเน้นย้ำคำว่าปล่อยในออกไปดังๆด้วย
คือคนท้องจะร้องไห้มากๆแบบนี้มันไม่ได้เพราะมันไม่ดีต่อตัวของธาร
