~5 เดือนต่อมา~
"อุแว้....อุแว้.....อุแว้!!"
"โอ๋ๆ....ลูกไม่ร้องนะครับคนเก่งของพ่อ!" ผมอุ้มกระเตงลูกชายตัวน้อยๆวัยสามเดือนเศษของผมเดินไปทั่วห้องนอน เพราะว่าตอนนี้ลูกเอาแต่ร้องไห้ไม่ยอมหยุด นี่ธารเธอก็พึ่งจะเข้าไปอาบน้ำเมื่อกี้นี้เอง!!
"อุแว้.....อุแว้....อุแว้!!"
แอดดดดด!!
"พ่อ....ทำไมตาคีย์ร้องไห้หนักขนาดนั้น!!" ธารที่เปิดประตูออกจากห้องน้ำมารีบเดินมาดูลูกทันทีโดยมีแค่ผ้าเช็ดตัวผืนเดียวผันรอบอก แล้วพอผมเห็นแบบนั้นผมนี่ถึงกับแอบกลืนน้ำลายลงคอเลย บอกตามตรงว่าตอนนี้ผมโคตรจะมีอารมณ์นี่ก็ไม่ได้ปลดปล่อยตั้งแต่ที่ธารท้องแก่ใกล้คลอดมาจนถึงตอนนี้
"เอ่อออ....พ่อก็ไม่รู้เหมือนกันเมื่อกี้ลูกก็ยังเล่นกับพ่ออยู่เลย!" ผมตอบภรรยาสุดที่รักไปตามความจริง ก่อนหน้านี้ลูกก็ยังหัวเราะร่าเล่นกับผมอยู่เลยนะ
"อุแว้....อุแว้...อุแว้...!!"
"โอ๋ๆ....ไม่ร้องนะครับคนดีของแม่..หิวนมรึเปล่าเนี่ยเรา...หืม!" แล้วธาร
