แอนตอบ ผมรีบกดวางสาย ตายังจับจ้องมองจอภาพ เห็นพี่จอห์นเริ่มกอดจูบนัวเนียกับเมียผม “โอเคมั้ยครับ… ” พี่จอห์นถามหลังจากแอนกดตัดสายของผม “ค่ะ... ” แอนเหลียวกลับมาฝืนยิ้มให้พี่จอห์น ความรู้สึกผิดในใจทำให้หล่อนมีสีหน้าเคร่งเครียดขึ้นมาเล็กน้อย เพราะหล่อนเพิ่งนอกใจผม “พี่ขอโทษที่อดใจไม่ไหว... ” พี่จอห์นทำหน้าสำนึกผิด ด้วยรู้ว่าเป็นความผิดของเขาที่จู่โจมโลมเล้าก่อน… เป็นคนเริ่มก่อน ทำเอาเมียผมอ่อนระทวย ยอมได้เสียเป็นเมียผัวเพราะเก็บกดความต้องการเอาไว้นาน ครั้นเมื่อมีโอกาสก็ให้พี่จอห์นจัดหนัก ชดเชยให้เต็มที่อย่างที่เห็น “ไม่ใช่ความผิดของพี่จอห์นหรอกค่ะ… ถ้าจะโทษก็คงต้องโทษความเหว่ว้าเปล่าเปลี่ยวในอารมณ์ โทษความอ่อนไหว โทษความเก็บกดของแอนจนทำให้พ่ายแพ้ราคะที่มนุษย์ปุถุชนยากจะหลุดพ้นหลีกหนี” แอนกล่าวอย่างเข้าใจชีวิต “ก็แอนสวย… แอนเ