“ทำไมแม่ไม่บอกผมว่าเทียนกลับไทยแล้ว” พายุวางสมาร์ตโฟนบนโต๊ะกลางของห้องรับแขก ภาพเทียนหอมลงรูปคู่ขนมของร้านเรือนปั้นหยาชัดเจนว่าหญิงสาวเดินทางกลับประเทศไทยเรียบร้อย “แม่!” ชายหนุ่มโกรธเพราะนวลทองไม่แม้แต่จะส่งข่าวให้ทราบ ทั้งที่ท่านก็รู้ว่าคนเป็นลูกคอยเธออยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน แต่ยังใจร้ายทำกับเขาได้ลงคอ “ทำไมแม่ใจร้ายกับผมขนาดนี้ เมียผมกลับมาทั้งทีทำไมไม่บอกสักคำ” “เมียหรือเมียเก่าเอาให้แน่ ๆ จ้ะลูกชาย” “เมีย!” “เอาที่แกสบายใจ ฉันไม่บอกเพราะไม่เห็นว่ามันเกี่ยวข้องอะไรกับแก ถ้าหนูเทียนอยากเจอแกจริง ๆ เขาคงบอกฉันตั้งแต่วันที่เข้าโรง’บาล” “ฮะ เทียนเข้าโรง’บาล เป็นอะไร” พายุลุกลี้ลุกลนอยู่ไม่สุขยามคิดว่าอาจมีเรื่องร้าย ๆ เกิดขึ้นกับคนที่รัก ปกติเทียนหอมสุขภาพร่างกายแข็งแรง แถมยังดูแลตัวเองดีมากทำให้เธอไม่ค่อยเจ็บป่วย “อาหารเป็นพิษ แกไม่ต้องเวอร์” “ทำไมแม่ไม่บอกผม ผมจะได้ไปเยี่ยม” “เขาก็