ป่านแก้วอดที่จะยิ้มไม่ได้เพราะเวลานั้นหล่อนสังเกตเห็นแก้มผัวเริ่มเปลี่ยนเป็นสีเข้มขึ้นเหมือนเขากำลังเขิน แต่ด้วยความเป็นผู้ใหญ่ทำให้แผนแกล้งยิ้มกลบเกลื่อน เขาเสยผมเปียกชุ่มที่ปรกลงมาบนหน้าสวยของป่านแก้วแล้วกระซิบ
“แหม...เมียพี่นี่ช่างเอาอกเอาใจ พี่ไปไหนไม่ได้ก็เพราะอย่างนี้ไงล่ะ”
“ปากหวานจริงนะพี่แผน หวานสมชื่อขุนแผน ป่านละกลัวจริงเลยว่าพี่จะไปแอบซุกเมียไว้ที่ไหนหรือเปล่า หล่อ ๆ แถมปากหวานอย่างนี้ป่านล่ะกลัวใจจริงๆ”
“พูดเป็นเล่นไปน่าป่าน พี่จะมีใครที่ไหนนอกจากเมียของพี่คนเดียวนี่ล่ะ ว่าแต่ป่านยังไม่เบื่อคนแก่อย่างพี่ใช่ไหม”
“แก่ที่ไหน พี่แผนกำลังวังชาอย่างกับม้าคึก กี่ทีกี่ทีก็ทำเอาเมียหอบแทบคลาน”
“พูดแบบนี้เดี๋ยวพี่จัดให้สักดอกตรงนี้ดีกว่าม๊ย”
“ว๊าย! ใครจะยอมพี่ง่าย ๆ กันเล๊า”
ว่าแล้วเด็กสาวก็แกล้งผละห่างแล้ววิ่งกลับลงไปในลำธารโดยมีผัวของหล่อนวิ่งตามลงไป แผนกระโดดลงไปในน้ำแล้วไล่จั
