บทที่ 8

1043 คำ

ฉันรับคำ ใจหนึ่งก็คิดว่าน้าเรไรนี่ทำบุญกับอะไร แอบเล่นชู้กับพ่อเลี้ยงฉันแล้วแม่ก็ไม่เคยระแคะระคาย พอแม่หันหลังฉันก็กลับเข้าห้องตัวเอง อาบน้ำแต่งตัวและเข้าไปในห้องครัว ที่จริงฉันปวดหัวไม่มากหรอก และสาเหตุสำคัญคือนอนไม่หลับเมื่อคืนนี้ ก็อาทับกับน้าเรไรนั่นล่ะทำเอาฉันนอนไม่หลับ ในสมองมีแต่ภาพของสองคนนั่นกระซวกแก่นรักกันชนิดถึงพริกถึงขิง ขณะที่ฉันกำลังจะเตรียมอาหารกลางวันเพราะนอนตื่นสายก็ได้ยินเสียงน้าเรไรดังขึ้นข้างหลัง “ตื่นแล้วเหรอ นึกว่ายังนอนกินบ้านกินเมืองอยู่อีก นี่ละน้าเขาเรียกว้าลูกไม้หล่นไม่ไกลต้น” ฉันหันกลับไปและถามว่า “อ้าว...น้าเร ไหนแม่บอกว่าน้าเรจะเข้าไปในเมืองกับแม่ไงล่ะจ๊ะ” “ก็นี่ไงกำลังจะไป แต่ฉันต้องเข้ามาดูความเรียบร้อยข้างในก่อนว่าครัวเป็นไงบ้าง” “ทุกอย่างก็เรียบร้อยดี น้ำกำลังจะเตรียมกับข้าวกลางวัน” “อ้อ...ใช่ซียะ ก็น้ำตื่นสายขนาดนี้ เอ้อ...น้าแค่จะเข้ามาบอกน้ำว่าอย่

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม