ตอนเย็นของวันเดียวกันนั้น
เสียงฝีเท้าม้าที่ดังอยู่หน้าบ้านบอกให้รู้ว่าพ่อเลี้ยงคาร์สันกลับมาถึงแล้ว
น้ำหวานชะโงกใบหน้าออกไปมอง ครั้นเมื่อเห็นพ่อเลี้ยงกำลังเดินสำรวจแนวรั้วไม้หน้าบ้าน หล่อนก็รีบเข้ามาส่องกระจกในห้องน้ำ สำรวจใบหน้าจนสะสวย ก่อนจะก้าวเนิบช้าออกไปหาชายผู้เป็นเจ้าของบ้านพร้อมแก้วน้ำเย็นในมือ
หลังจากเลียบๆ เคียงๆ เข้ามาจนใกล้ สายตาของหญิงสาวยังจับจ้องอยู่ที่เรือนร่างกำยำของคาร์สัน กำลังยืนตระหง่านอยู่ท่ามกลางประกายแสงแดดลำสุดท้ายในตอนใกล้ค่ำที่สาดกระทบร่างกายอันสูงใหญ่ของเขา
น้ำหวานยอมรับว่าพ่อเลี้ยงคาร์สันมีรูปร่างเซ็กซี่สะดุดตายิ่งนัก เขาทำให้หล่อนแอบชื่นชมตั้งแต่แรกเห็น ไม่ว่าจะนั่ง จะเดิน ก็ดูสง่าผ่าเผย มีบุคลิกลักษณะของความเป็นชายชาตรีในทุกกระเบียดนิ้ว
“พ่อเลี้ยงทำอะไรคะ”
คนตัวเล็กถามเมื่อเดินเข้ามาใกล้ เสียงหวานจนน่าสงสัยทำให้พ่อเลี้ยงเหลียวมานิ่วหน้ามอง
“ซ่อมรั้ว.
