“แบบนี้นอนสบาย นี่มันเวลากลางคืนนะ จะแต่งตัวพิถีพิถันอะไรกันมากมาย”
เขากับเธอดีหน่อยแยกบ้านมาอยู่อีกหลังเป็นเรือนหอที่บิดามารดาปลูกสร้างเอาไว้รอลูกสะใภ้นานแล้ว จึงค่อนข้างเป็นส่วนตัวไม่ยุ่งเกี่ยวกับใคร
“นี่ๆๆๆ นายกำลังจะทำอะไร”
เธอร้องเสียงหลงใช้มือเบรกเขาเอาไว้ เมื่อเขาทำท่าจะกระโจนขึ้นเตียง
“จะนอนน่ะสิถามได้” เขาเท้าสะเอวตอบเธอ
“ที่นอนนายอยู่ตรงโน้น”
เธอชี้ไปยังเก้าอี้ตัวยาวที่วางเอาไว้ตรงปลายเตียง ในขณะที่เธอเลื่อนตัวไปนอนกลางเตียง ฉีกแข้งฉีกขากันเขาเอาไว้สุดฤทธิ์
“เรื่องอะไรฉันต้องไปนอนบนเก้าอี้แข็งๆ ตัวเล็กตรงนั้นด้วย เธอไม่หลบใช่ไหม” เขาถามอย่างหมายมาด
“ไม่หลบ ห้ามนอน”
“ได้เลย”
เขากระโดดทาบทับ กลายเป็นเธอมานอนอ้าแขนอ้าขาให้เขาทับ
“โอ๊ย! ไอ้บ้า ลุกไปเลยนะ”
เธอดันอกกว้างของเขาออกห่าง แต่เขาไม่ยอมขยับ แถมยังดึงเธอไปกอดเอาไว้ทั้งตัว
“เธอก็ตัวอุ่นเหมือนกันนะยัยนมแบน”
ยิ่ง
