“พอแล้วค่ะ อื้อ... อ่า อ่ะ!”
แก้วนรีร้องครางแทบจะขาดใจ เขากดมือเธอรวบเอาไว้เหนือศีรษะโหมกายเข้าหาเป็นจังหวะถี่กระชั้น ตับ! ตับ! ตับ! รุกเร้ารุนแรงจนร่างน้อยแทบจมหาย
“ฉันจะเอาให้เธอคลานเลยเด็กน้อย”
แค่นี้เธอก็ขาสั่นผั่บๆๆๆ จะแย่อยู่แล้ว
เธอเชื่อว่าเขาพูดคำไหนคำนั้น แก้วนรีประท้วง ก่อนที่เสียงนั้นจะกลายเป็นเสียงหวีดร้องและเสียงครางด้วยความเสียวซ่าน
ลมหายใจร้อนแรงของคนทั้งสองประสานกันระงม เขามองสบตาเด็กสาวอย่างหวงแหน ยามนี้ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความปรารถนา ดวงตาของสาวน้อยปรือเยิ้ม ความเสียวซ่านที่เข้าจู่โจมทำให้เธอต้องส่ายหน้าไปมาแทบทนไม่ไหวกับบทรักรุนแรงของเขา แต่เต็มไปด้วยความกระสันรัญจวนอย่างที่สุด
“อ๊า...”
เขาครางยาวยามกระแทกกายลึกๆ ฉีดน้ำรักเข้าไปในร่องสวาท
“คุณเผด็จจะทำอะไรคะ”
เธอดิ้นรนอย่างตกใจเมื่อโดนมัดเอาไว้กับหัวเตียง
“มัดเอาไว้ไง จะได้ไม่หนี”
“ปล่อยหนูนะคะ”
“ปล่อยแน่
