39

1546 คำ

“คุณเผด็จปล่อยเด็กไปเถอะค่ะ ที่นี่ไม่มีบริการเรื่องอย่างว่า เราขายเฉพาะอาหารอย่างเดียว” “อย่างนั้นเหรอ ไอ้เธียร เจ๊ติ๋มพูดไม่เข้าใจว่ะ จัดให้เจ๊สักหน่อยสิ” เขาหันไปสั่งลูกน้อง ไม่นานพนักงานเสิร์ฟในร้านก็ร้องกรี๊ดเพราะโดนลูกน้องของเผด็จกอดรัดปล้ำจูบ ลวนลามหน้าด้านๆ “ตายแล้ว คุณเผด็จ เจ๊ขอร้องอย่าทำอะไรเด็กเจ๊เลยนะคะ” “ก็อย่ายุ่งกับเด็กคนนี้สิ ถ้าไม่อยากเดือดร้อน” “ไม่ยุ่งแล้วค่ะ คุณเผด็จจะเอาไปก็เอาไปเถอะ” แก้วนรีอยากจะตะกุยหน้าตายียวนกวนประสาทของเขาให้เลือดซิป แต่ที่ทำได้คือต้องอดทน เธอไม่อยากให้เจ๊ติ๋มและพนักงานคนอื่นเดือดร้อน เลยปิดปากเงียบ มิกล้าเอ่ยปากขอร้องให้ใครช่วยอีก “ก็แค่นั้นล่ะ คงรู้ใช่ไหมว่าต้องทำยังไง” เผด็จถามเสียงเข้ม เจ๊ติ๋มพยักหน้าเข้าใจ เป็นอันว่า แก้วนรีไม่สามารถมาทำงานที่ร้านนี้ได้อีก “คุณเผด็จปล่อยหนูนะคะ คนบ้าชอบวางอำนาจ” เธอดิ้นหนีแต่เขากระชากให้เดินต

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม