บ่วงเสน่หาเลขาบนเตียง

เลขาบนเตียง...2 nc+++

“ลองทำให้ฉันดูสิว่าเธอทำให้ฉันถึงใจได้แค่ไหน” กวินท้าทายหญิงสาวด้วยรอยยิ้ม

“งั้นก็มาเริ่มเลยค่ะ” สิ้นคำของหญิงสาว เรียวริ้นร้อนของเธอก็โลมไล้ไปยังอกแกร่งของชายหนุ่ม ก่อนที่จะหยุดอยู่ที่ยอดถันของเขา เรียวลิ้นร้อนของเธอทั้งดูดขบเม้มที่ยอดถันและฐานป้าน ในขณะที่มือบางของเธอก็ถูกส่งลงไปลูบไล้กับความใหญ่โตของเขาที่ยังพองคับแน่นอยู่เต็มขนาด ความช่ำชองที่ถูกฝึกฝนมาตลอดของหญิงสาวทำให้ชายหนุ่มรู้สึกเสียวซ่านเป็นอย่างมาก เขากดที่ศีรษะของหญิงสาว เพื่อระบายออกถึงความเสียวกระสันที่หญิงสาวส่งมอบให้เขา

ใบหน้าสวยหวานยอมละทิ้งยอดถันแล้วส่งมือเรียวเข้าไปบดบี้ที่มัน ก่อนที่ใบหน้าของเธอจะเคลื่อนลงมาเรื่อยๆ ลิ้นร้อนของหญิงสาวลากไล้ไปทั่วทั้งหน้าท้องของชายหนุ่ม นั่นยิ่งทำให้เขาพึงพอใจเป็นอย่างมาก แต่สิ่งตามมาเป็นอย่างต่อไป นั่นกลับทำให้เขารู้สึกพอใจมากกว่า เพราะเรียวปากบางของหญิงสาวเข้าไปครอบงำที่ท่อนเอ็นใหญ่แทน

ก่อนที่มือทั้งสองข้างของเธอจะค่อยๆ บดเค้นที่ปลายยอดถันพร้อมๆ กัน ในขณะที่เรียวปากบางก็ดูดกลืนโลมเลียความใหญ่โตของชายหนุ่ม กวินใบหน้าเหยเกด้วยความสุขสมที่หญิงสาวกำลังมอบให้ พอฤทัยรับรู้ถึงความรู้สึกของชายหนุ่ม ว่าเขาใกล้ที่จะถึงฝั่งฝันเต็มทนแล้ว

แต่เพราะความแก่นเซี้ยวของเธอ ทำให้หญิงสาวไม่ยอมปล่อยให้เขาไปถึงตรงจุดนั้นได้อย่างง่ายดาย หญิงสาวถอดถอนริมฝีปากบางออก ก่อนที่จะยิ้มยั่วยวนส่งให้ชายหนุ่มที่ทำหน้าผิดหวังเล็กน้อย เพราะเขาเพิ่งจะโดนเธอผลักตกจากสวรรค์ แต่มันก็เป็นเวลาเพียงไม่นานเท่านั้น

เมื่อร่างบางของหญิงสาวคร่อมทับร่างสูงของเขา ก่อนที่ท่อนเอ็นใหญ่ของเขาจะค่อยๆ หายไปในช่องทางรักสีสดของเธอ มันยังตอดรัดได้ดีเช่นเคย หญิงสาวจึงค่อยๆ ขยับสะโพกของเธอช้าๆ ซึ่งมันทำให้ชายหนุ่มรู้สึกเสียวซ่านมากกว่าเดิมเสียอีก

ในขณะที่หญิงสาวกำลังส่ายสะโพกไปมาอยู่บนร่างของชายหนุ่ม มือหนาของเขาก็ลูบไล้ไปทั่วร่างของหญิงสาว ก่อนที่จะมาเคล้นคลึงอยู่ที่สะโพกมนของหญิงสาว เพลงรักของเธอยังโหมกระหน่ำอย่างต่อเนื่อง ในขณะที่ร่างสูงก็ปล่อยให้เธอนำเขาไปยังดินแดนที่เต็มไปด้วยความสุขสม เพียงไม่นานเท่านั้นลาวารักสีขาวขุ่นของชายหนุ่มก็พวยพุ่งเข้าไปในช่องทางรักสีสดของหญิงสาว เขาปลดปล่อยมันออกมาทุกหยาดหยด โดยไม่ได้คิดถึงสิ่งใด

ในขณะที่หญิงสาวก็ยังคงโยกย้ายสะโพกไปมา ก่อนที่เธอจะตามเขาไปเช่นกัน น้ำหวานเหนียวใสไหลออกมาผสมกับลาวารักสีขาวขุ่น ก่อนที่ร่างบางจะซบลงที่อกเขา แล้วเขาจึงกอดรั้งร่างบางของหญิงสาวไว้ด้วยความหมั่นเขี้ยว

“เดี๋ยวนี้เซี้ยวขึ้นเยอะนะเรา” กวินกล่าวทั้งที่ทั้งสองร่างยังกอดรัดกันอยู่ ยังไม่ยอมผละออกจากกันแต่อย่างใด

“ถ้ามันจำเจมากเดี๋ยวคุณวินเบื่อนี่คะ” พอฤทัยตอบออกไป ก่อนจะค่อยๆ ขยับร่างของตนเองออกจากการครอบครองร่างสูงของเขา ซึ่งชายหนุ่มก็ยอมปล่อยออกอย่างง่ายดาย

“อย่าลืมกินยาล่ะ” กวินไม่ยืมที่จะย้ำหญิงสาวเรื่องการรับประทานยาเม็ดคุมกำเนิดเพื่อป้องกัน เขาไม่ต้องการพลาดกับเธอ เพราะเขาไม่คิดว่าคนที่จะยืนข้างเขาในวันข้างหน้าคือเลขาที่ไม่มีอะไรเหมาะสมกับเขาสักนิด นอกจากความสวยเท่านั้น

“ค่ะ” พอฤทัยรับปากเสียงเศร้า นี่เป็นประโยคที่เธอได้ยินตลอดสองปีที่ผ่านมา ทำไมเธอจะไม่รู้ล่ะว่าเขากลัวการผูกมัดมากแค่ไหน แต่จะทำอย่างไรได้ ในเมื่อหัวใจเจ้ากรรม มันดันมีเจ้าของเป็นผู้ชายเย็นชาคนนี้เสียแล้ว