พอก้าวเข้ามาในห้องส่วนตัว น้ำใสๆ ที่พยายามสะกดกลั้นเอาไว้ก็ไหลพรากอาบแก้มนวลเนียน แม้ร่างบอบบางจะไม่ได้สะอึกสะอื้น ทว่าหัวใจดวงเล็กกลับรู้สึกบอบช้ำอยู่ไม่น้อย ลำคอของหญิงสาวแห้งผากราวกับอยู่ท่ามกลางแดดแรงๆ มือเล็กถูกยกขึ้นใช้เกลี่ยน้ำใสๆ ที่ไหลออกจากดวงตาคู่สวย เท้าเล็กขยับไปที่เตียงนอนหลังใหญ่แล้วทิ้งตัวลงนั่งอย่างไร้เรี่ยวแรง ก่อนจะค่อยๆ เอนตัวลงนอนคว่ำ ซุกใบหน้าลงกับหมอนหนุนในใหญ่ ในขณะที่ดวงตาคู่สวยทอประกายหม่นแสง
‘เราเลือกเองนะนีน่า เข้มแข็งหน่อยสิ’
หญิงสาวพยายามย้ำเตือนกับตัวเองแบบนั้น เปลือกตาบางใสค่อยๆ ปิดลง แม้ในอกจะเต็มไปด้วยความหนักอึ้ง แต่สุดท้ายหญิงสาวก็ผล็อยหลับไป
นีน่าในชุดราตรีเข้ารูปแบบเกาะอกสีน้ำทะเล เท้าเล็กถูกห่อหุ้มด้วยรองเท้าส้นสูงราวๆ สี่นิ้ว หญิงสาวก้าวเข้ามาในบริเวณล็อบบี้ของโรงแรม พนักงานตรงเคาน์เตอร์ประชาสัมพันธ์รีบขยับเท้ามาหยุดตรงหน้าเธอ
“คุณนีน่าคะ คนของชี
