มีความกังวลในน้ำเสียงของน้าเดือน ผมเริ่มไม่มั่นใจว่าหล่อนตีค่าความสัมพันธ์ของเราครั้งนี้ว่ายังไง? แต่สำหรับผม... มั่นใจว่ามันคือความรัก ใช่... ผมกล้าพูดอย่างไม่อายว่าหลงรักแม่เพื่อนหมดหัวใจ
“วินลูกชายน้าคงไม่ยอมแน่ๆ... ถ้ารู้ว่าเราสองคนมีอะไรกัน”
ผมรู้ว่าน้าเดือนกังวล ไอ้วินคงช็อคแน่ๆ ถ้ารู้ว่าผมกับแม่มันมีอะไรกัน
“ลืมเรื่องที่เกิดขึ้นเถอะนะจ๊ะจอห์นจ๋า... เธอควรได้เจอผู้หญิงที่คู่ควร ผู้หญิงวัยเดียวกัน ไม่ใช่คนรุ่นราวคราวแม่อย่างน้า”
เสียงของน้าเดือนฟังดูเศร้าสร้อยอย่างเห็นได้ชัด ผมมองหน้าหล่อนอย่างเข้าใจ เพราะรู้ว่าวัยเราต่างกัน จึงไม่ใช่เรื่องง่ายที่น้าเดือนจะคาดหวังถึงความสัมพันธ์ยืนยาวกับผู้ชายอายุคราวลูกของหล่อน
“ไม่นานเธอก็จะลืมน้าไปเอง”
น้าเดือนซุกหน้ากับอกผม
“ผมจะไม่มีวันลืมน้าเดือน”
ผมโอบร่างนุ่มเอา
