เสียงหวานเอื้อนเอ่ยออกไปเพียงเท่านั้น ก่อนที่เธอจะทิ้งร่างลงบนเตียงกว้าง เลือกที่จะนอนหันหลังให้ ทำเหมือนจริงจังกับสิ่งที่บอกออกไปเสียมากมาย
ชนัญชิดาได้ยินเสียงทอดถอนหายใจหนักๆ สักพัก เธอก็รับรู้ว่าน้ำหนักข้างเตียงกำลังวูบไหว แล้ววงแขนของใครบางคนก็ตวัดมาเกี่ยวเอวเธอจากทางด้านหลังเข้าไปกอดไว้
รอยยิ้มบางๆผุดประกายที่ใบหน้า เธอยกยิ้มออกมา กับผลงานที่ตัวเองเป็นคนทำ และออกจะมั่นใจ ว่าเธอกำลังมาถูกทาง ไม่ช้าไม่นาน ซาตานที่เคยทำเรื่องเลวร้ายกับชีวิตของเธอ จะได้รับกรรมของตัวเองแน่นอน
เป็นอีกวัน ที่ชนัญชิดาเลือกที่จะตื่นเช้า ทั้งๆที่ปกติ เธอเป็นคนชอบตื่นสาย เธอต้องลุกมาทำอาหาร ทั้งๆที่ปกติ เธอแทบไม่เฉียดกายเข้าครัวด้วยซ้ำไป แต่วันนี้เธอก็จำต้องทำให้สิ่งที่ตัวเองไม่ถนัด เพราะต้องการผลลัพธ์ที่จะออกมาดี
"คุณนัญอยู่ในครัวค่ะ.."
เสียงน้ำอ้อยที่ดังอยู่ไม่ไกล ทำให้เธอเตรียมความพร้อมสำหรับการสร้างภา
