บรรยากาศรอบตัวอึดอัดและตึงเครียดจนน่าหวาดกลัว หลังจากถูกปล้นจูบที่ริมหาดแล้ว เมเตโอก็ลากหล่อนขึ้นมาบนห้องสวีท ตลอดทางเขาไม่ได้พูด หรือกล่าวหาอะไรหล่อนอีก นอกจากจ้องหน้าเพียงอย่างเดียว
หัวใจของหล่อนเต้นระรัว รู้สึกเหมือนกับว่าโลกรอบตัวกำลังจะปริแตก
“ฉัน... ฉันจะออกไปนอนที่ห้องรับแขกค่ะ”
หล่อนหมุนตัวและตั้งใจจะออกไปนอนข้างนอกจริงๆ แต่ข้อมือถูกคว้าเอาไว้เสียก่อน
“กลัวอะไรของเธอ”
หล่อนตัวสั่น เสหลบสายตาของเขาทันที
“ปละ... เปล่าหรอกค่ะ”
“นอนด้วยกันบนเตียงนี่แหละ”
“แต่ว่า...”
เมเตโอแค่นยิ้มหยัน พลางกระแทกลมหายใจออกมาแรงๆ “เธอคิดว่าฉันมีรสนิยมชอบนอนกับผู้หญิงข้างถนนหรือไง”
“ก็... ก็เปล่านี่คะ”
“งั้นก็ไม่ต้องกลัว เพราะถ้าให้พูดตามความเป็นจริงนะ เธอควรจะดีใจมากกว่าที่ได้นอนบนเตียงเดียวกับมหาเศรษฐีอย่างฉัน”
วาดดาวเม้มปากแน่น ก่อนจะตอบโต้อย่างหมั่นไส้ “ผู้ชายปากร้ายต่างหากล่ะ”
“เธอว่าอะ
