หล่อนไม่คิดว่าจะได้ยินเสียงหัวเราะเยาะจากเมเตโอในยามนี้เลย “เพื่อนร่วมเตียงมากกว่ามั้ง”
“เรา... เราไม่ได้มีอะไรกันสักหน่อย”
“เดี๋ยวมีแน่ แม่คุณ!”
เมเตโอคำรามรดหน้าวาดดาว ก่อนจะผลักหล่อนออกไปด้านหลัง จากนั้นก็ก้าวเข้าหาเมสันด้วยท่าทางคุกคาม
“จำเอาไว้ ผู้หญิงคนนี้เป็นของผม”
“แต่เท่าที่ผมรู้ เธอไม่ใช่ของคุณ”
ปากของเมเตโอหัวเราะขบขัน แต่สายตากลับเต็มไปด้วยกองไฟ “ถ้าคุณไม่ได้อยู่แต่ในถ้ำ คุณก็คงจะรู้จักผม...”
“ผมรู้จักคุณอยู่แล้วคุณเมเตโอ แฟร์มาเลน”
เมเตโอแค่นยิ้มหยัน
“ถ้ารู้จักผม คุณก็น่าจะรู้ว่าผมมีรสนิยมทางเพศยังไง ผมไม่มีทางปล่อยให้ผู้หญิงที่นอนอยู่บนเตียงเดียวกันรอดเงื้อมมือไปได้หรอกครับ”
“นี่คุณแม็ต...”
วาดดาวกำลังจะค้านกับคำพูดของเมเตโอ เพราะมันไม่เป็นความจริง แต่ชายหนุ่มไม่ได้ให้ความสนใจอะไรกับหล่อนเลย เขายังคงพล่ามต่อไปอย่างน่าหมั่นไส้
“ผมเข้าใจความหมายของคุณดี คุณเมเตโอ
