วาดดาวเอียงหน้าหนี ไม่อาจจะประสานสายตากับเขาได้อีกต่อไป เพราะตอนนี้หล่อนอับอายเหลือเกิน หากสามารถหายตัวได้ หล่อนคงทำไปแล้ว
“อายหรือ”
ยังจะมีหน้ามาถามอีก วาดดาวคิดอย่างขัดเขิน อยากจะผลักไสให้เขาออกไปจากตัว แต่สองมือก็ไร้เรี่ยวแรงเหลือเกิน
“ถ้าไม่พูดอะไร จะทำต่อนะ”
“อยะ อย่านะ...”
หล่อนร้องค้านตกใจ และหันมามองเขาทันที เมเตโอที่อมยิ้มอยู่หัวเราะร่วนขบขัน
“เราควรจะต้องคุยกันสักหน่อย”
“แต่... แต่ฉันไม่มีเรื่องอะไรจะคุย... กับคุณ”
หล่อนเห็นเขาสูดลมหายใจเข้าปอดแรงๆ ก่อนที่เขาจะกลิ้งลงจากตัวของหล่อน และลุกขึ้นนั่งตัวตรงบนเตียง มือเล็กรีบคว้าผ้าห่มมาปกปิดร่างกายอย่างลนลานทันที
“อย่างน้อยๆ ก็ควรจะบอกฉันว่า... ทำไมเธอถึงยังเป็นสาวบริสุทธิ์”
วาดดาวหน้าแดงก่ำ ร้อนจัดไปทั้งตัว หล่อนเลื่อนสายตาไปจับจ้องที่ใบหน้าของเขา มองเขาอย่างน้อยใจเป็นที่สุด
“มันไม่ใช่เรื่องสำคัญ...”
“สำคัญสิ เพราะฉันไม่
