สามสิบนาทีต่อมา...
“หน้าบ้านมีกล้องไหม?” คฑากรหันไปพูดกับหญิงสาวทันทีที่รถยนต์อาวดี้สีดำเคลื่อนเข้ามาจอดที่ประตูรั้วหน้าบ้าน คราแรกที่ได้ยินคำถามใบหน้าหวานถึงกับแดงซ่านทว่าผ่านไปไม่นานรอยยิ้มกว้างอย่างผู้ชนะก็ปรากฏบนใบหน้าสวยที่ทำให้เขามองเหลียวหลังไม่ได้ยาก
“มีค่ะ สองตัว”
“ในบ้านล่ะ?”
“พี่คลื่น!” ไม่กี่ครั้งหรอกที่เธอจะเรียกเขาเสียงดุ ก็จะไม่ให้เธอเรียกเสียงดุได้ยังไงก็ดูถามเข้าสิ ถ้าในบ้านไม่มีกล้องจะทำอะไรเธองั้นเหรอ “ก็ไหนสัญญาแล้วว่าจะไม่ทำอะไรหนูไง”
“แล้วพี่ทำอะไรเราหรือยัง?”
“สัญญาว่าไม่ได้คิด”
“ครับสัญญาว่าคิด” พูดด้วยน้ำเสียงกลั้วหัวเราะ ยกยิ้มอย่างพอใจเมื่อเห็นใบหน้าสวยงอง้ำ ก่อนจะยื่นมือไปลูบผมอีกฝ่ายอย่างเอ็นดู “พูดเล่นครับ วันนี้พี่ไม่ทำอะไรเราหรอก ยกผลประโยชน์ให้จำเลย”
“อะไรของพี่คลื่นหมายถึงอะไรคะ แล้วหนูไปเป็นจำเลยพี่คลื่นตอนไหน ทำไมหนูไม่รู้เลยอะ” เราตกลงกันไว้แค่
