หลายชั่วโมงต่อมา... หลังจากที่เรียนวิชาเรียนสุดท้ายเสร็จก็เหลือเวลาอีกประมาณยี่สิบนาทีก็จะถึงเวลาที่ประธานสีนัดรวมพล ซึ่งสีแดงนัดรวมพลที่อัฒจันทร์เชียร์ด้านทิศเหนือของสนามฟุตบอล เธอกับอินทิราเห็นตรงกันว่าเข้าห้องน้ำเสร็จก็จะไปที่อัฒจันทร์เลยจะได้เลือกที่นั่งได้ก่อนคนอื่น แม้จะถูกจัดให้นั่งเป็นห้องทว่าใครไปถึงก่อนก็มีสิทธิได้เลือกที่นั่งก่อนไม่จำเป็นต้องเรียงตามความสูงเหมือนกับตอนเข้าแถว เมื่อเดินไปถึงก็เห็นนักเรียนกลุ่มใหญ่นั่งรวมพลกันอยู่ก่อนแล้ว เกือบแปดสิบเปอร์เซ็นต์เป็นน้องๆมัธยมต้น ก็ไม่ต่างจากเธอสมัยก่อนเวลาที่ครูหรือว่ารุ่นพี่นัดหมายให้ทำอะไรก็จะรีบมาทันที “เราว่าเรามาเร็วแล้วนะ น้องๆมาเร็วกว่าเราอีก นึกถึงตัวเองสมัยตัวเองอยู่มอต้นเลย” อินทิราพยักหน้าเห็นด้วยกับคำพูดของพรนัชชา ก่อนจะชี้มือไปยังโซนที่นั่งที่มีป้ายกระดาษเขียนชื่อห้องแปะเอาไว้ “นั่นไงแถวห้องเรา” พรนัชชามองตามก่อ