“หนูมัท” แม่ขวัญวิ่งออกมารับลูกสะใภ้ทันที เมื่อรถของลูกชายจอดที่หน้าบ้าน “สวัสดีค่ะคุณแม่ คุณพ่อ” มัทนายกมือไหว้พ่อแม่สามีแล้วเดินเข้าไปหา แม่ขวัญโอบกอดเธอ ลูบหัวลูบหลังด้วยความรักใคร่เอ็นดูเหมือนเคย “เป็นยังไงบ้างลูก สบายดีไหม หายไปนานเลยแม่คิดถึง” “คิดถึงก็ต้องไปอยู่บ้านด้วยกันครับ จะได้หายคิดถึง” คุณเข้มเดินตามหลังเมียมาติดๆ บอกแล้วยิ้มให้มารดา “แล้วไหนล่ะหลานแม่ หนูท้องหรือยังหนูมัท” แม่ขวัญถามพลางเลื่อนมือลงไปลูบหน้าท้องลูกสะใภ้ มัทนายิ้มแหย แต่ไม่ได้ตอบอะไร แม่ขวัญจึงตีขลุมไปเลยว่าลูกสะใภ้ของท่านยังไม่ตั้งท้อง “คุณเข้มเนี่ยไม่ได้เรื่องเลย ไม่มีฝีมือเลยจริงๆ” แม่ขวัญหันไปต่อว่าลูกชาย แล้วส่งค้อนวงใหญ่ให้หนึ่งวง ก่อนจะกอดมัทนาเดินเข้าบ้านไปด้วยกันโดยไม่สนใจลูกชายตาดำๆ สักนิด คุณเหมมองตามภรรยากับลูกสะใภ้แล้วหัวเราะในลำคอ ก่อนหันกลับมามองหน้าลูกชายแล้วยิ้มเยาะเย้ยให้ “ปีนี้พ่อกั