“ให้มันจริงเถอะ เมื่อกี้ใครนะเพิ่งเป็นลมไป แล้วแบบนี้จะให้แม่วางใจได้ยังไง” แม่ขวัญว่าแล้วค้อนให้ลูกชาย
“ก็เมื่อกี้ผมตั้งตัวไม่ทันนี่ครับ แต่ตอนนี้ตั้งตัวได้แล้ว คุณแม่วางใจได้เลย ลูกสะใภ้กับหลานของคุณแม่จะต้องแข็งแรงปลอดภัยแน่นอน”
“จ้ะ!”
แม่ขวัญกับพ่อเหมเดินเข้าบ้านไปแล้ว ปล่อยให้สองสามีภรรยานั่งอยู่ที่ศาลาไม้ไผ่กลางนา แม่ขวัญเข้าไปทำกับข้าวให้ลูกสะใภ้ด้วยตัวเอง พ่อเหมอาสาเมียรักเข้าไปช่วยด้วย
“มันน่าน้อยใจที่สุดเลย ไอ้เราหรือก็รอมาตั้งนาน ก็ว่าอยู่ พี่ลงแรงไปตั้งเยอะ ทำไมถึงไม่ได้ผลผลิตสักที ที่แท้ก็มาแล้ว แต่เมียไม่ยอมบอกนี่เอง” คุณเข้มตัดพ้อน้อยใจเมีย แต่ก็ไม่ยอมปล่อยเธอลงจากตัก เขายังคงกอดเธอไว้แนบอก
“หนูเพิ่งตรวจเมื่อเช้าเองค่ะ พอเห็นผล หนูก็ตื่นเต้นดีใจไม่แพ้คุณเข้ม อยากจะบอกแต่ไม่รู้ว่าจะพูดยังไง เหมือนมีอะไรติดอยู่ที่ปาก” มัทนาหันหน้าไปหาสามี เธอนั่งตะแคงเอาไหล่พิงอกเขา
“อย
