“อันที่จริง ถ้าพี่เธียร์ยุ่ง เราไม่ไปก็ได้นะคะ” ชามาที่กำลังเดินตามหลังเธียร์วิชทร์ออกจากบ้านหลังใหญ่ไปยังลานจอดรถ หญิงสาวเอ่ยปากบอกกับชายหนุ่มด้วยน้ำเสียงจริงใจ เพราะชามาเองก็เห็นใจเธียร์วิชทร์ไม่น้อยหากต้องฝืนใจไปพักผ่อนกับเธอ
“หยุดพูดได้แล้ว ทำตามที่คุณปู่สั่งก็พอ” เธียร์วิชทร์หยุดเดิน และหันหลังกลับมาเอ่ยบอกกับภรรยาสาวของตัวเองเสียงดุ
ที่ยังคงพูดจ้อไม่หยุด และยิ่งมากไปกว่านั้นดูเหมือนหญิงสาวไม่ได้อยากไปพักผ่อนกับเขาจึงได้งัดข้ออ้างออกมามากมาย จนเขาเริ่มหงุดหงิดใจอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
“แต่ว่า” ชามาชะงักไปไม่น้อยกับประโยคคำพูดของเธียร์วิชทร์ที่วันนี้ดูเหมือนชายหนุ่มจะเบาฝีปากของตัวเองลง
“จัดเสื้อผ้าให้ด้วย” เธียร์วิชทร์ก้าวขาขึ้นไปนั่งบนรถยนต์ที่มีคนขับประจำที่รออยู่ก่อนแล้ว ท่าทางสุขุมและเรียบเฉย ทำให้ชามาหยุดเซ้าซี้ชายหนุ่ม และรีบขึ้นรถไปนั่งข้าง ๆ ของเธียร์วิชทร์
“เอางั้นก็ได
