ตรวนปรารถนาพันธนาการรัก

การตัดสินใจที่แสนยากเย็น

“คุณแม่ขา” เด็กหญิงบุญชญาหรือใบบัวตะโกนเรียกผู้เป็นมารดาด้วยความดีใจ เด็กน้อยรอแค่มารดาข้ามถนนมาเท่านั้น อีกไม่นานเธอก็จะได้อยู่ในอ้อมกอดอบอุ่นของมารดา

แต่ทว่ามันกลับไม่เป็นเช่นนั้น เมื่อมีรถยนต์เสียหลักเข้ามาชนกลุ่มเด็กนักเรียน และคุณครูที่ยืนอยู่หน้าประตูรั้วของโรงเรียน

โครม!!!

เสียงนั้นดังสนั่นไปทั่ว ใจของผู้เป็นมารดาเช่นบุญนิสาต้องหล่นลงไปกองที่พื้น เมื่อภาพที่เธอเห็นคือร่างของบุตรสาวตัวน้อยกำลังลอยไปกระแทกกับประตูรั้วนั้นอย่างแรง สติของหญิงสาวหลุดทันทีเมื่อมองเห็นร่างของบุตรสาวตัวน้อย ทันทีที่ทุกอย่างสงบลง บุญนิสารีบวิ่งเข้าไปหาลูกน้อยด้วยความห่วงใย น้ำตาของเธอไหลเอ่อออกมาอย่างไม่รู้ตัว

“ช่วยด้วยค่ะ ใครก็ได้ช่วยเรียกรถพยาบาลให้ที” บุญนิสาตะโกนก้องอย่างน่าเห็นใจ เธอเข้าไปหาบุตรสาวตัวน้อยแต่เธอก็ไม่กล้าอุ้มบุตรสาวของเธอ ด้วยกลัวว่าร่างกายของบุตรสาวจะกระทบกระเทือนไปมากกว่านี้

“ใบบัว หนูเป็นยังไงบ้างลูก” บุญนิสาลูบไล้ไปที่ใบหน้าของบุตรสาวที่เปอะเปื้อนไปด้วยเลือด น้ำตาของเธอยังคงไหลออกมาไม่ขาดสาย

“ฮือๆ ...คุณแม่ขาใบบัวเจ็บไปหมดทั้งตัวเลย คุณแม่ช่วยใบบัวด้วยนะคะ” เด็กหญิงตัวน้อยร้องไห้ไม่ยอมหยุด ผู้เป็นมารดาได้แต่มองร่างน้อยนั้นราวกับจะขาดใจตาย เพราะไม่สามารถบรรเทาความเจ็บปวดของบุตรสาวได้

“เดี๋ยวหมอก็มานะคะใบบัว หนูต้องอดทนนะลูก” บุญนิสายังคงร้องไห้อย่างไม่สามารถควบคุมตนเองได้ ทั้งที่เวลานี้เธอควรจะเป็นหลักให้กับเด็กหญิงบุญชญา แต่เธอไม่สามารถทำตัวเข้มแข็งได้เลย เมื่อเห็นสภาพของบุตรสาวตอนนี้

“หนูเจ็บที่หัว ที่หัวมีเลือดด้วยค่ะ ใบบัวกลัวค่ะคุณแม่” เด็กหญิงบุญชญาร้องไห้จ้าเมื่อเธอจับไปที่ศีรษะของตนเองแล้วพบว่ามีเลือดติดมา ผู้เป็นแม่ไม่รู้จะทำอย่างไร เธอได้แต่มองซ้ายมองขวา ด้วยความหวังว่ารถพยาบาลจะมาถึงที่นี่อย่างรวดเร็ว

“โอ๋ๆ นะคะ เดี๋ยวเราก็จะไปหาหมอกันแล้วนะคะ อดทนอีกนิดนะลูก” บุญนิสาไม่มีคำปลอบใจใดที่จะดีไปกว่านี้แล้ว เธอได้แต่มองบุตรสาวเจ็บปวดกับบาดแผลที่เกิดขึ้นด้วยความปวดร้าว ตอนนี้อาการของเด็กหญิงบุญชญากำลังเริ่มแย่ลงทุกที เสียงที่เคยสดใส บัดนี้กำลังเริ่มอ่อนล้าลงเรื่อยๆ

“คุณแม่ขา หนูเหนื่อยจังเลยค่ะ” เด็กหญิงตัวน้อยกล่าวด้วยความไร้เดียงสา ในขณะที่ตาของเด็กน้อยกำลังจะหลับลง

“ไม่นะลูกหนูต้องไม่หลับนะ อีกแป๊ปเดียวเดี๋ยวรถพยาบาลก็มาแล้ว” บุญนิสาร้องไห้ราวกับจะขาดใจ เธอเขย่าร่างน้อยเพื่อเรียกสติ แต่ดูท่าว่าบุตรสาวคงไม่ไหวแล้วจริงๆ