วันนี้เป็นเช้าวันแรกที่พฤกษ์จะได้ทำหน้าที่รับส่งเด็กหญิงบุญชญาไปโรงเรียน หลังจากที่บุตรสาวตัวน้อยรักษาอาการป่วยกว่าสองสัปดาห์ ความสัมพันธ์ระหว่างพ่อลูกดีขึ้นเป็นอย่างมากไม่น่าเชื่อว่าคนที่ไม่เคยคิดจะมีบุตรเลยเช่นพฤกษ์ พอเจอเลือดเนื้อเชื้อไขของตนเองกลับรู้สึกรักโดยไม่มีเงื่อนไข
บุญนิสาได้แต่เฝ้ามองความสุขของลูกน้อยด้วยความดีใจ แต่ลึกๆ ในใจแล้เธอก็ยังมีความหวาดระแวงว่าสิ่งที่เกิดขึ้นทั้งหมดมันจะสูญหายไป แล้วทำให้ลูกน้อยของเธอต้องเสียใจ แต่ไม่ว่าอย่างไร เธอจะต้องปกป้องลูกน้อยให้ดีที่สุดเท่าที่แม่คนหนึ่งจะทำได้
“วันนี้พ่อจะไปส่งที่โรงเรียนนะคะ” พฤกษ์หันไปกล่าวกับบุตรสาวที่นั่งทานโจ๊กมื้อเช้าฝีมือมารดาอย่างเอร็ดอร่อย
“ได้ค่ะคุณพ่อ ใบบัวจะได้อวดคุณพ่อกับเพื่อนๆ แล้ว” เด็กหญิงบุญชญายิ้มแป้นด้วยความดีใจ
“ตามใจใบบัวเลยครับลูก” พฤกษ์หันมาลูบศีรษะเล็กด้วยความเอ็นดู
“ใบบัวคะ วันนี้แม่ต้องไปทำงานแ
