คั่นกลาง...2

636 คำ

“พี่พฤกษ์ ทำไมพี่ถึงได้ทำตัวแบบนี้ ที่ผ่านมาพี่ให้ความหวังเฟิร์นทำไม” กัณฑิมากรี๊ดลั่นด้วยความเสียใจ นี่เธอต้องเสียผู้ชายที่เฟอร์เฟคอย่างพฤกษ์ให้กับผู้หญิงคนนี้อย่างนั้นหรือ “กลับไปเถอะค่ะ อย่ามากรี๊ดให้หนวกหูเลย ถ้าคุณพฤกษ์เขาจะเลือกคุณเขาคงเลือกไปตั้งนานแล้ว ไม่ปล่อยให้ฉันได้มีโอกาสแทรกเข้ามาแบบนี้หรอกค่ะ เชิญคุณกลับไปเถอะ ฉันไม่อยากให้ลูกฉันคิดว่ามีคนบ้าเข้ามาในบ้าน” บุญนิสากล่าวก่อนที่เธอจะเดินออกไป ปล่อยให้ชายหนุ่มจัดการกับกิ๊กเก่าของเขา ในขณะที่เธอก็ต้องไปอธิบายเรื่องราวที่เกิดขึ้นให้เด็กหญิงบุญชญาเข้าใจ “กลับไปเถอะนะเฟิร์น พี่ไม่ได้คิดกับเฟิร์นอย่างที่เฟิร์นคิด” พฤกษ์ไล่หญิงสาวอย่างสุภาพ เขาไม่ต้องการใช้ไม้แข็งกับเธอ “พี่พฤกษ์จำไว้นะคะ ผู้หญิงคนนี้มันไม่ได้รักพี่พฤกษ์ มันรักแต่เงินของพี่พฤกษ์ แล้วพี่พฤกษ์ต้องเสียใจที่ทำแบบนี้กับเฟิร์น” กัณฑิมากระทืบเท้าออกไปด้วยโทสะ นี่เธอคงต้องเ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม