มะลิแอบหนีลงมาก่อนที่แมทธิวจะตื่นขึ้นมา หล่อนเดินลงมาชั้นล่างก็พบเดซี่นั่งยิ้มกว้างรออยู่ในห้องโถงก่อนหน้าแล้ว หญิงสาวทำหน้าไม่ถูกเพราะสายตาที่เดซี่มองมานั้นเต็มไปด้วยความรู้ทันจนหล่อนเขินอายจนแทบอยากจะมุดหน้าหนี
“มานั่งตรงนี้สิจ๊ะหนูมะลิ”
สาวน้อยทำตามคำสั่งของเจ้าของบ้านวัยกลางคนอย่างว่าง่าย พอนั่งแล้วหล่อนก็เอาแต่ก้มหน้าก้มตาทำให้เดซี่ต้องพูดขึ้น
“เมื่อคืน... ปรับความเข้าใจกันแล้วใช่ไหม”
คนถูกถามหน้าแดงก่ำ พยักหน้าน้อยๆ แต่ก็ยังไม่ยอมเงยหน้าขึ้นสบตา “เอ่อ... ค่ะ มะลิกับคุณแมทธิว... เราปรับความเข้าใจกันแล้ว...”
“แล้วลูกชายของป้าบอกรักหนูมะลิหรือยัง” คำถามนี้ทำให้มะลิอดช้อนสายตาขึ้นมองคนพูดอย่างเอียงอายไม่ได้
“เอ่อ คือ...”
“ผมบอกแล้วล่ะครับ บอกทั้งคืนจนแทบไม่ได้หลับไม่ได้นอนเลย”
คำพูดนุ่มนวลชวนฝันของผู้มาใหม่ทำให้มะลิยิ่งหน้าร้อนผ่าว หล่อนเงยหน้ามองคนตัวโตก็เห็นเขามองหล่อนอยู่ก่อ
