“คุณคะ อย่าพูดแบบนี้สิคะสงสารมาร์กี้เถอะค่ะ”
วิเวียนปรามสามีเพราะไม่ต้องการให้มาร์กาเร็ตรับรู้เรื่องราวอันน่าสะอิดสะเอียนของปาเชโก้ แต่ผู้เป็นสามีไม่ยอมหยุด
“ทำไม... มันควรจะรู้ได้แล้วล่ะ เพราะต่อจากนี้ไปมันจะต้องทำตามในสิ่งที่ฉันบอก”
มาร์กาเร็ตส่ายหน้าทั้งน้ำตา “พ่อ... นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ ทำไม... ทำไมหนูถึงรู้สึกว่าพ่อกับพี่อันโตนิโอเกลียดกัน ทั้งๆ ที่เราเป็นครอบครัวเดียวกันไม่ใช่หรือคะ เราเป็นครอบครัวเดียวกัน...” น้ำตาแห่งความสับสนไหลทะลักออกมาอาบแก้มซ้ำแล้วซ้ำอีก แต่ผู้เป็นบิดาหาได้ใส่ใจไม่
“มันก็แค่การเสแสร้งเพื่อให้สิ่งที่รอคอยสำเร็จเท่านั้นแหละ”
“นี่แสดงว่าพ่อไม่เคยจริงใจกับพี่ชายเลยใช่ไหมคะ...”เพราะอย่างนี้นี่เองพี่ชายถึงได้ไม่รักหล่อน ถึงได้เกลียดชังหล่อนนักหนา
“เข้าใจถูกต้องแล้วล่ะลูกรัก...”
เปาโลพยักหน้าน้อยๆ หัวเราะร่วนออกมา ขณะที่วิเวียนโอบกอดบุตรสาวเอาไว้แน่นอย่าง
