มิเชลลืมตาขึ้นมาช้าๆ มองไปโดยรอบห้องกว้างเธอจำได้ว่านี่เป็นห้องแรกที่เข้ามาอยู่ เธอลุกขึ้นนั่งช้าๆ รู้สึกเจ็บระบมที่ก้นและในกลีบร่องที่เขาทั้งสองได้กระแทกใส่เธอเมื่อช่วงกลางวัน เธอนึกถึงภาพนั้นขึ้นมาทำให้เธออยากจะร้องไห้ออกมาให้ได้ เธอไม่เคยมีความสัมพันธ์กับใครนอกจากแฟนของเธอ
แต่สองคนนี้ไม่ใช่แฟน และไม่ใช่คนรู้จัก ฉุดเธอมา และย้ำขยี้ แค่เขาคนเดียวไม่พอ กลับมีอีกคนที่ชำเราเธอด้วย ทำให้เธอรู้สึกอับอาย ถ้าใครรู้ว่ามีผู้ชายสองคนข่มขืนเธอในเวลาเดียวกัน รู้ถึงไหนอายถึงนั้น
เธอลุกขึ้นชาๆ ขณะที่เจ็บที่หว่างขา เธอมองเรือนร่างเปลือยเปล่าผ่านกระจกมีร่องรอยอารยธรรมที่เขาสองคนกระทำต่อเธอ ทั้งรอยจูบ รอยกัด รอยเขียวช้ำที่ข้อมือทำให้เธอถอนหายใจหนัก สิ่งเดียวที่เธอคิดในตอนนี้ เธอต้องหาทางออกไปจากที่นี่ให้ได้ เธอมองไปโดยรอบห้องไม่มีเสื้อผ้าที่จะใส่ได้
เธอก้าวเดินไปออกจากห้องนอนเพื่อหาเสื้อผ้าเสื้อผ้า แต่
