แสงอาทิตย์ยามเย็นสาดส่องเข้ามาผ่านหน้าต่างที่เป็นกระจกใสทั้งหมด ผ้าม่านสีขาวสะอาดตาที่ถูกเลื่อนเก็บที่มุมหนึ่งสะบัดไสวตามแรงลมที่พัดเข้ามา
บนเตียงนอนหลังใหญ่มีร่างบอบบางใส่ชุดเสื้อเชิ้ตตัวใหญ่กำลังซุกเข้าหาความอบอุ่นจากหน้าอกแกร่งของร่างสูงที่กำลังนอนตะแคงมองคนรักในอ้อมกอดของตัวเองด้วยรอยยิ้มมีความสุขหลังตื่นจากการหลับใหลไปกับบทรักเมื่อช่วงบ่าย
ธามรู้สึกมีความสุขทุกครั้งที่ตื่นขึ้นมาแล้วเห็นใบหน้างดงามของบัวเป็นคนแรก มันช่างเป็นความรู้สึกที่สุดแสนวิเศษจริงๆ
จากผู้ชายที่เย็นชา ไม่มีหัวใจ แต่ตอนนี้หัวใจของเขากลับอุ่นขึ้นเพียงเพราะร่างบอบบางในอ้อมกอด ธามอดไม่ได้ที่จะก้มลงกดจูบริมฝีปากอวบอิ่ม ขบเม้มเบาๆ ก่อนจะผละออกมานอนอมยิ้มอยู่คนเดียวอย่างมีความสุข สายตาคมทอดมองร่างบอบบางที่ยิ่งซุกเข้าหาเขาด้วยแววตารักใคร่ แขนแกร่งโอบกอดให้แน่นขึ้น
"ขอบคุณนะที่รัก" น้ำเสียงนุ่มทุ้มเอ่ยกระซิบเสียงแผ่วก่อ
