Part : นานิ
ฉันนั่งมองยองวอนเล่นกับลูกๆ เป็นภาพที่ครอบครัวที่มีความสุขมาก เขาเป็นพ่อที่ดีมาก และฉันคิดว่าฉันก็เป็นแม่ที่ดีเหมือนกัน แต่ทว่าเราไม่ได้รักกัน ไม่สิ! เขาไม่ได้รักฉันต่างหาก เขารักแค่ลูก
"คิกๆๆ"
ยองวอนเหลือมองฉันแล้วซุบซิบกับลูก หัวเราะคิกคักกันใหญ่
"อะไร" ฉันมองทั้งสามอย่างไม่ไว้ใจ
"โจมตี" สิ้นคำยองวอน ไนร่าก็วิ่งตรงเข้ามาหาฉัน ส่วนไนน์ก็คลานอย่างรวดเร็ว เพราะเดินยังไม่แข็งแรง
จุ๊บ
จุ๊บ
ฟอดดด ฟอดดด
ทั้งสามเข้ามารุมหอมแก้มกอดฉัน ใช่อ่านไม่ผิดทั้งสาม เพราะตัวการที่สั่งลูกก็มาด้วย
"ฮ่าาๆๆๆ อะไรเนี่ย" ฉันหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง เมื่อโดนโจมตีจากลูกๆ และยองวอนที่จั๊กจี้เอว
"ฮ่าาา คุณแม่"
"แมะ"
"ระวังน้องนะคะ ฮ่าๆๆๆ" ฉันบอกลูกสาว กลัวไนร่าล้มทับน้อง ยิ่งพึ่งหัดเดินด้วย
ถ้าคนอื่นมองเข้ามาคงคิดว่าครอบครัวพวกเรามีความสุขมาก ก็มีความสุขจริงๆ นั่นแหละ เพียงไม่สมบูรณ์แบบอย่าง
