ผมนอนมองหน้าหวาน ที่หลับไปตั้งแต่เมื่อคืนหลังจากรับศึกหนักจากผม ก็คนมันคลั่งเมียนี่น่า ใช่ผมสามารถพูดคำนี้ได้เต็มปากแล้ว เพราะพวกเราแต่งงานกันแล้ว ถึงจะมีลูกก่อนก็เถอะ แต่นั่นมันเป็นพรหมลิขิตที่ทำให้พวกเรามีวันนี้
จุ๊บ
ผมจุ๊บแก้มนุ่มเบาๆ อย่างห้ามใจไม่ไหว แล้วลูบแก้มเนียนเล่นเบาๆ
"อื้อออ" ร่างบางส่งเสียรำคาญ ก่อนตากลมโตจะค่อยๆ ลืมขึ้น ทำให้ตื่นแล้วสิ
">////////////////<" เธอเขินหน้าแดงซ่าน เดินหนีผมไป
ผมรีบใส่รองเท้าแล้วเดิมตามร่างบางในชุดวาบหวิว อยากจะพากลับห้องจริงๆ
หมับ
ผมเดินเข้าไปหา แล้วจับมือเล็กนั่นเบาๆ
"^^" นานิไม่ได้พูดอะไร พวกเรายิ้มให้กันแล้วเดินไปตามชายหาด
"บรรยากาศดีมากเลย" ผมเป็นคนพูดขึ้นก่อน พลางกระชับมือเล็ก มันอธิบายไม่ได้เลยว่าตอนนี้ผมมีความสุขมากแค่ไหน
"^^" นานิยิ้มตาปิด พยักหน้าเห็นด้วย ผมชอบเวลาเธอยิ้มแบบนี้จัง อยากให้ยิ้มแบบนี้ทุกวันเลย
เพราะเอาแต
