ทานข้าวเสร็จยองวอนก็ออกไปทำงาน ก่อนออกไปก็ขอกำลังใจจากลูก
จุ๊บ
"พ่อไปทำงานนะคะ อยู่กับแม่เป็นเด็กดีนะครับ"
"แอ้"
"จะไม่เดินไปส่งเหรอ" เขามองฉันที่อุ้มไนร่าอยู่
"ส่ง?" ฉันเลิกคิ้วขึ้นสูง
"หน้าห้อง" เขาบอกเสียงเรียบ
"อ๋อ" ฉันพยักหน้าเข้าใจ อุ้มไนร่าลุกขึ้นยืน เดินไปส่งเขาที่ประตูหน้าห้อง
"ไปนะ ไปนะครับ" ประโยคแรกเขามองสบตาฉัน ก่อนจะก้มลงไปบอกลูก แล้วจุ๊บอีกหนึ่งครั้งก่อนออกไป
จุ๊บ
ฉันยืนอยู่ตรงนั้น แม้ประตูจะปิดลงแล้ว นี่มันเหมือนลูกกับภรรยาส่งสามีไปทำงานเลยนี่ >///<
"ไม่ได้ๆ อย่าคิดเองเออเอง เขาแค่อยากให้ลูกมาส่งแค่นั้น" ฉันสะบัดหัวไล่ความคิดบ้าๆ ออกไป แล้วพาลูกเดินกลับไปห้องนั่งเล่น
"แอ้" ไนร่าส่งเสียง หยอกล้อกับฉัน
"อะไรคะคนเก่ง อยากเล่นอะไรหืม?" ฉันวางลูกบนโซฟานุ่ม พูดหยอกล้อกับแก
"แอ้"
ฉันเล่นกับลูกแบบนั้น สักพักไนร่าก็หลับไป ฉันจึงพาลูกกลับห้องนอน จัดของที่เอามาให
