วันนี้ก็เป็นเหมือนเช่นทุกๆ วัน ลอยออกจากบ้านไปแต่เช้า ทำทุกอย่างแบบนี้จนมันกลายเป็นกิจวัตรประจำวันไปแล้ว เรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อวานเขาก็ยังไม่ได้เล่าให้กับบุหงาฟังแต่ก็ใช่ว่าเธอจะมองไม่ออกว่าเขาเปลี่ยนไปยังไง เวลาเขาพูดหากเป็นเรื่องจริงเขาจะมองหน้าของเธอ แต่หากเรื่องนั้นมีอะไรบางอย่างปิดบังอยู่เขาจะไม่กล้ามองหน้าเธอเลย
"คุณคิมหันต์"
"....." ลอยหยุดเดินและหันไปมองตามเสียง เพราะเขาจำได้ว่าเป็นคนเมื่อวาน "คุณมาทำไมอีกครับ"
"นี่คุณเป็นอะไรไปครับ ทำไมจู่ๆ คุณถึงเป็นแบบนี้ล่ะ เมื่อวานผมกลับไปปรึกษากับคนที่มาด้วย เขาบอกว่าข่าวที่คุณหายตัวออกไปตอนนี้ยังไม่เจอตัวคุณเลยบางคนคิดไปแล้วด้วยซ้ำว่าคุณเสียชีวิตไปแล้ว"
"ผมไม่เข้าใจที่คุณพูด"
"คุณจำอะไรไม่ได้งั้นเหรอครับ"
"....." ลอยไม่ได้ตอบ ถึงจะเป็นอย่างที่เขาว่าจริงๆ ที่จะบอกว่าตัวเองมาอยู่ที่นี่ได้ยังไงและเกิดอะไรขึ้น
"คุณอยากรู้หรือเปล่าค
