พอกลับถึงบ้านคิมหันต์ก็เอาแต่พูดพร่ำขอโทษที่พาบุหงาไปเจอเรื่องแบบนั้น ซึ่งเขาเองก็ไม่ได้ตั้งใจเหมือนกัน ห้างใหญ่แบบนั้นมันก็ไม่แปลกที่จะบังเอิญเจอคนรู้จักหรือใครก็แล้วแต่ เพราะยังไงห้างก็ยังเป็นพื้นที่สาธารณะที่ใครก็ได้สามารถไปเดินเลือกซื้อของ
"พี่ขอโทษฉันจนนับไม่ถ้วนแล้วนะ" เธอพูดพร้อมกับหัวเราะอยู่ในลำคอ ทั้งที่จะเรื่องพวกนั้นมาเป็นคนอื่นคงจะนั่งคิดมากไปแล้วแท้ๆ แต่ไม่ใช่กับเธอ
"พี่ขอโทษนะ ที่พาบุหงาไปเจอเรื่องพวกนั้น พี่ก็ไม่คิดเหมือนกันว่าเบญเขาจะมาที่ห้าง" ถึงเขาจะไม่ค่อยใส่ใจอะไรเกี่ยวกับภรรยาคนเก่า แต่ก็พอจะรู้ว่าผู้หญิงเวลา เครียดหรือมีเรื่องที่ต้องคิดมักจะใช้เงิน ของตัวเองแก้ปัญหาโดยการซื้อของต่างๆ ฟุ่มเฟือยไปเรื่อยเพียงเพราะอยากให้ตัวเองหายเครียด
"ฉันบอกแล้วไงจ๊ะว่าฉันไม่ได้เป็นอะไรคุณคนนั้นเขาไม่ได้ทำอะไรฉันสักหน่อย"
"ไม่ทำได้ยังไง เบญพูดจาไม่ดีใส่เธอตั้งหลายอย่าง"
"ฉั
