เวลาผ่านไปร่วมเดือน
ถึงแม้บุหงาจะมาอยู่ที่นี่เป็นเดือนๆ แล้วแต่ก็ใช่ว่าเธอจะชิน ถึงแม้เธอจะเข้ากับทุกคนในบ้านได้เป็นอย่างดีแต่ด้วยความที่เธอมาจากบ้านป่าแบบนั้น คนที่เธอไว้ใจมากที่สุดก็มีแค่คิมหันต์คนเดียวเท่านั้น โลกทั้งใบของเธอมีแค่เขา การที่มีเขาอยู่ด้วยใกล้ๆ มันทำให้เธอรู้สึกปลอดภัยเหมือนมีเกราะกำแพงที่แข็งแรงมากๆ กำบังไม่ให้อันตรายอะไรก็แล้วแต่เข้ามาทำร้ายเธอ
“พี่คิม นั่นมันผู้หญิงคนนั้นนี่?!” บุหงายืนชี้ที่หน้าจอทีวีท่าทางของเธอดูตกใจมาก แต่คิมหันต์กลับไม่ได้เดือดร้อนอะไรด้วยเลยสักนิด เพราะเขารู้ตั้งแต่แรกอยู่แล้วไงล่ะ ว่าเธอจะต้องเจอกับอะไรหลังจากที่เขาให้คนของเขาเอาหลักฐานไปให้ตำรวจเพื่อมัดตัวเธอให้ดิ้นไม่หลุด
“…..”
“พี่คิม”
“จ๋า”
“เขาทำไมไปอยู่ตรงนั้น?” เธอชี้ไปที่หน้าทีวีอีกรอบ ผู้หญิงที่เธอกำลังพูดถึงคืออดีตภรรยาของคิมหันต์ เธอยืนอยู่ท่ามกลางตำรวจและนักข่าวมากมาย พร้อ
