โต้มมม!
ใครบางคนเปิดประตูเข้ามาขัดจังหวะ สายตาดุร้ายสาดส่องเข้าใส่น้ำขิง เขายกมือสั่งบอดี้การ์ดที่ตามมาจัดการคนของเธอจนหมดสิ้น แล้วอุ้มมิเกลในท่าเจ้าสาว
"หยุดนะคะท่านเรย์! ถ้าหากคุณเนตรสินีรู้เข้าคงเป็นเรื่องใหญ่แน่ เรากำลังจะแต่งงานกันอยู่แล้ว" น้ำขิงตะคอก "อย่าทำให้ทุกอย่างวุ่นวายไปกว่านี้เลยนะคะ"
"เธอมีสิทธิ์อะไรมาสั่งฉัน!! หุบปากของเธอซะ ถ้าหากแม่รู้ว่ามิเกลมาที่นี่ อย่าหาว่าฉันใจร้ายกับเธอก็แล้วกัน"
"แต่..."
"ฉันไม่ได้ขู่นะ ผู้หญิงอย่างเธอมันก็แค่เศษดินที่ฉันเหยียบย่ำ ระหว่างลูกชายเพียงคนเดียวกับผู้หญิงไร้หัวนอนปลายเท้าคิดว่าแม่จะเลือกใคร"
สุดท้ายต้องยอมปล่อยไปแต่โดยดี เรย์รีบอุ้มมิเกลออกไปในทันที เขาขึ้นลิฟท์แก้วไปยังชั้น ห้องบนดาดฟ้า ก่อนที่จะเรียกหมอมาปฐมพยาบาลให้เธอจากรอยตบตี
"ตอนนี้มันเกิดอะไรขึ้นหนูงงไปหมดแล้ว" เสียงสะอื้นของมิเกลจับแขนเรย์เขย่า
"ก็เป็นไปตามที่มันทิ้งโน้
