Ep 3. First love
1060 คำ
3. First love
ท่ามกลางความเงียบที่มีแต่เสียงลมหายใจรัว ๆ ของเธอยิ่งทำให้ผมมีอารมณ์ ตอนแรกว่าจะรอจนผมเข้ามหาลัยที่เดียวกับยายนี่ก่อนแต่ดูท่าว่าจะรอไม่ได้ ไม่เจอผมแค่เดือนเดียวเธอก็เหมือนจะลืมว่าเคยรับปากอะไรไว้หลัง ๆ ผมคงใจดีมากไปไม่ว่าเธอจะทำไรผมก็ไม่เคยขัด แต่เธอก็ชอบว่าผมใจร้ายกับเธอเสมอ งั้นขอเป็นคนใจร้ายจริง ๆ สักที
"เรียกชื่อฉัน วิ้งค์"
ผมอยากได้ยินเสียงครางเธอ ผมแม่งจินตนาการเรื่องแบบนี้มาตลอด อยากเอาเธอมากดให้จมเตียงทุกวัน อดทนอดกลั้นเพราะอยากให้อยู่ใกล้ ๆ กันไปก่อน รอให้เราสองคนโตพอที่จะทำเรื่องอย่างว่า ต่อไปผมจะทำยังไง ผมยังต้องอยู่บ้านอีกเกือบปี ส่วนเธอกำลังเริงร่าที่จะไปอยู่คอนโดเพื่อเรียนต่อมหาวิทยาลัย ผมจะไม่มีทางรู้เลยว่าเธอจะมีใครมาวุ่นวาย หรือ จะหนีไปชอบใครไหมในระหว่างที่เราห่างกัน
"อืมมมมม...อ๊ะ สะ สะกาย อย่า"
"เรียกพี่ พี่สกายค่ะ เร็ว ๆ"
"พะพี่ พี่สกาย ยะ หยุดก่อน"
ผมยอมหยุดนิ้วที่ขยับอยู่ตรงกลางระหว่างตัวเธอ มองดูเธอหน้าเธอเล็กนิดเดียว แสงจันทร์ที่ส่องเข้ามากระทบร่างบางทำให้ยิ่งชวนมอง ผมอยากจะจับเธอขังไว้สัก 2-3 วัน เอาให้ไม่ต้องลุกไปไหนเลย
"ว่าไงยายบื้อ?"
"มะมะทำได้ไหมอ่ะ"
เสียงคนเมาอ้อนวอน
"ไม่ได้......ต้องทำจะทำต่อเลิกพูดได้แล้ว"
"แต่เราไม่อยากทำ เราไม่อยากเสียใจมากไปกว่านี้"
ผมตกใจ เธอร้องไห้สะอึกสะอื้นเหมือนตอนเด็ก ๆ ที่หกล้มในสวน
"........"
ผมถอนมือออกนั่งลงที่เตียงดึงเธอมานั่งบนตักเอามือลูบแก้มเธอเบา ๆ ใจผมนี่โคตรสับสนเลย เธออยู่ในสภาพเกือบจะเปลือยทั้งตัวอยู่แล้ว ผมมองทุกสัดส่วนกลืนน้ำลายไปก็หลายรอบแต่ต้องอดกลั้นรอเธอพูด เธอเงยหน้ามองผมทั้งน้ำตา อาการเหมือนช็อกตาค้าง
"ว่าไงครับ เสียใจเรื่องอะไรพี่ทำเจ็บหรอ พูดสิไม่พูดพี่จะรู้ไหมเมื่อก่อนพูดทั้งวัน เดี๋ยวนี้พูดคำหนึ่งกับพี่มันยากมากหรือไง”
"ขอใส่เสื้อผ้าก่อนได้ไหม"
"ไม่ได้ครับ พี่ยังไม่อยากให้ใส่"
"........"
"ถ้าไม่พูดกับพี่...ก็มาต่อกัน"
ผมไล่มือขึ้นมาจากขาอ่อน สะโพก เอว จนถึงหน้าอกอวบแม่งเต็มมือผมดีจริง ๆ พอรู้ละว่าซ่อนรูป แต่ไม่คิดว่าจะมากขนาดนี้
"อืออออ ยะยะอย่าเพิ่ง"
มือบางจับมือผมไว้ให้หยุด ผมเลยซบลงไปจูบที่ไหล่เธอแทน
"พี่สกาย...พี่อย่าทำแบบนี้เลยวิ้งค์พยายามห่างพี่แล้ว พี่เองก็ไม่ได้ชอบวิ้งค์ ออกจะรำคาญเสียด้วยซ้ำปล่อยวิ้งค์ให้ระยะห่างของเรามากหน่อย ไว้ทำใจได้วิ้งค์จะบอกนะคะ"
"ทำไมต้องห่าง"
"ก็พี่ไม่ชอบวิ้งค์...วิ้งค์ขอโทษด้วยเรื่องวันนั้น"
"........."
"ขอโทษที่จูบพี่"
"วิ้งค์ชอบพี่หรอถึงจูบพี่"
"จะถามเพื่ออะไรอีกพี่เลิกแกล้งวิ้งค์เถอะนะ ปล่อยวิ้งค์เถอะ"
"แล้วทำไมไม่ทำให้พี่ชอบวิ้งค์ล่ะ...หนีพี่ทำไม"
ฉันที่เริ่มสร่างเมายิ่งตกใจกับคำพูดเขา ไม่รู้เป็นฉันที่หูฝาดหรือเขาไปโดนยาตัวไหนมาถึงพูดจาเหมือนผีเข้า แต่ระหว่างที่มองหน้าเขา ต้องยอมรับเลยว่าตอนไม่มีแว่นโคตรหล่อปกติก็ว่าหล่อแล้วตอนนี้ยิ่งไปกันใหญ่ ผิวขาว กล้ามท้อง หน้าใส ๆ ยิ่งมองยิ่งแพ้
"พี่หมายความว่าไง?"
"ทำให้พี่ชอบสิ ทำให้พี่เป็นของวิ้งค์คนเดียวไง"
คุณพระคุณเจ้านี่ฉันเมาล้มหัวฟาดพื้นแล้วฝันงี้ ไม่อย่างนั้นก็เป็นเพราะเขาเมาแน่ ๆ อีวิ้งค์สติ ๆ เดี๋ยวเช้าเขาก็ลืมมึงคร่า ความสับสนตีกันแทบตายไปข้างไม่รู้ว่าควรจะทำยังไงหรือพูดอะไรออกไป
"ทะ ทะ ทำยังไง"
"ไม่รู้จริงดิ่"
"ให้เรียกพี่ต่อหน้าคนอื่นไม่ไหวนะไม่ชินอีกอย่างพี่ใส่ชุดนักเรียนวิ้งค์ใส่ชุดมหาลัยแล้วอ่ะ...แปลกตายเลยใครมาได้ยิน”
"เรียกเฉพาะตอนเอากันก็ได้"
"เรื่องอื่นค่อยคุยตอนนี้ขอเอาก่อน"
เขาพูดจบก็จับฉันนั่งคร่อมทันที เขาตัวใหญ่กว่าฉันมากถึงฉันจะสูง 165 ก็เถอะ แต่เขา 187 ได้มั้งและตอนนี้ฉันเองก็เหลือแค่เศษผ้าสีดำลูกไม้ตัวจิ๋วบนร่างกาย จะเหลือไหมล่ะไม่ต้องสืบครั้งแรกของฉัน เขาจะเข้าใจไหม เขาจะยังดีกับฉันแบบตอนนี้ไหมถ้าคืนนี้ผ่านไป
"พี่ชอบการควบคุม...พี่ไม่ชอบคนดื้อ"
เขาพลิกตัวฉันวางลงบนเตียง จัดการเอาของตัวเองออกมาไม่ทันจะร้องห้าม แล้วดันเจ้านั่นเข้ามาจนสุด แม่เจ้ามันทำฉันเจ็บมากกกกกก เจ็บจนน้ำตาไหล
ผมห้ามตัวเองไม่ได้แล้ว ไม่สนอาการขัดขืนของเธอ เธอร้องเจ็บ ผมก็เจ็บ ถึงผมไม่มองผมก็รู้ว่าผมคือคนแรก ทั้งจูบ ทั้งกอด ทั้งเอากัน ครั้งแรกของเธอเป็นของผม ของผมคนเดียว
"อย่าเกร็ง......จะขยับแล้ว กัดพี่ไหม กัดได้ พี่ให้กัด"
ผมส่งนิ้วยาวเข้าปากเธอ และยังไม่ได้บอกเธอว่าผมเป็นพวก BDSM สั้น ๆ SM ผมกลัวเธอจะรับไม่ได้กับครั้งแรก ผมจะยอมเป็นคนปกติแสนดีเพื่อเธอไปก่อนเดี๋ยวผมจะสอนเธอเองว่าทำยังไง เหตุผลที่อยากให้เธอเรียกพี่ เพราะผมชอบการควบคุมโดยเฉพาะเรื่องอย่างว่าโรคจิตไหมผมคงใช่ แต่ถ้าไม่รักผมก็คงไม่ตาม ไม่รอจนถึงวันนี้ยายซื่อบื้อก็ไม่เคยรับรู้อะไรเลย
- ผู้เขียน
